3 Ağustos'da “Seferberlik” ilan ederek Boğazlar'ı kapatmış olan Osmanlılar için bu gemiler, el konulanlara karşı gökten inmiş birer hediye gibi geldi. Rauf Bey Lizbon'a indiği zaman, bunların satın alındığını öğrendi. Gemilerin gelişi Enver tarafından arkadaşlarına şu sözlerle açıklandı: “Müjde! Bir çocuğu muz oldu.”

O günlerde tüm olay, Viyana'dan “Belgrad için savaş”, Berlin'den “Balkanların Tötonların eline geçmesi” , Petersburg' dan da “İstanbul için savaş” olarak görülmekteydi.

Bu hesapların hiçbirisi çarşı ya uymadı. Rusya'nın tehdidi, İngiltere'nin art niyetli bir hesapçılık ile tüm kapıları kapaması ve Almanların fırsatçılığı Türkiye'yi felakete itti.

Ancak kendisini bir nevi Napolyon olarak gören Enver'in komitacı zihniyetini Başkomutanlığa taşıması ve Almanların elinde seçeneksiz bir oyuncak haline gelmesi, ödenen faturanın son derece büyük olmasına yol açtı.