Washington'daki eski harita­lar uzmanı A. H. Mallery tara­fından yapılan inceleme sonu­cunda ilginç bulgular ortaya çı­kar: Piri Reis haritasının güne­yindeki bölgeler, Antartika'daki Queen Maud kıyılarının ve kar­şısındaki adaların, henüz buzul­larla kaplanmadıkları zamana ilişkindir.

Bu konuda 26 Ağustos 1956'da, Georgetown Üniversitesi'nin düzenlediği bir radyo tartışması yapılır ve programa katılanlar Mallery'in fikrini des­tekler. Bu tartışmanın ardından Prof. C. Hapgood, iki oğlu ve 24 öğrencisinden oluşan bir ekip kurarak araştırmalara başlar. 'The Maps of Sea Kings' (Eski Deniz Krallarının Haritaları) adını ta­şıyan kitap, bu araştırmaların ürü­nüdür. İlk baskısı 1965'te,  genişletilmiş ikinci baskısı ise 1979 yılında yapılır.

 

Prof. Hapgood'ın araştırmaları, Kahire'yi merkez alan hava fotoğraflarıyla Piri Reis'in haritasının  inanılmaz  bir  benzerlik gösterdiğini ortaya çıkartır.Vincent H. Gaddes isimli bir araştırmacı ise 'American Indian Myths and Mysteries' (Amerika Yerlilerinin Efsane ve Gizemleri) adlı kitabında, Piri Reis haritası ve ona benzeyen bazı haritalar üzerinde yapılan incelemeler so­nucunda, bu haritaların bilinme­yen bir çağda çizilmiş haritaların kopyaları olabileceğini ileri sürer ve Amerika yerlilerinin efsanele­riyle bazı arkeolojik kalıntıları delil olarak gösterir.

Prof. Hapgood'ın kitabından esinlenen Allan W. Eckert de ko­nusu Piri Reis'in haritası etrafın­da dönen 'The Hap Theory' isimli bir roman yazar. Romanın sonunda, dünya yok olmak üze­redir ve felaketten kurtulabilecek birkaç noktadan birisi olan Ken­ya'daki Nqaia kenti civarındaki bir depoya, Amerika Özgürlük Belgesi ve Amerikan Anayasası ile birlikte Piri Reis'in haritası da konulur.