Ay'daki su rezervlerinden yararlanma planlarımızı yeniden düşünmemiz gerekebilir.

Ay kraterleri üzerine yapılan yeni bir analize göre, Ay yüzeyini gölgeleyen ve karakterize eden bu çukurlar ve çukurlar, eski su buzu rezervuarlarının uzun süre muhafaza edilmesi için çok genç.

ABD'deki Gezegen Bilimi Enstitüsü'nden fizikçi Norbert Schörghofer ve ABD'deki Güneybatı Araştırma Enstitüsü'nden astrofizikçi Raluca Rufu'ya göre, gelecekteki Ay keşifleri için önemli bir odak noktası olan kalıcı gölge cepleri içeren kraterlerin çoğu 2,2 milyar yıldan daha genç.

Schörghofer, "Bu bulgular Ay'da nerede su buzu bulmayı beklediğimize dair tahminleri değiştiriyor ve Ay'da ne kadar su buzu olduğuna dair tahminleri önemli ölçüde değiştiriyor" diye açıklıyor. "Eski su buzu rezervuarları artık beklenmiyor."

Şimdi, Ay'da su olduğunu biliyoruz. Bu gerçekten söz konusu değil. Bilmek istediğimiz şey, orada ne kadar su olduğu ve nerede saklandığı. Ve son yıllarda bilim insanları derin kraterler gibi sürekli gölgede kalan bölgelere ya da PSR'lere giderek daha fazla bakıyorlar.

Diğer bölgelerde güneş ışığı ısınarak suyun buharlaşmasına yol açabilir, ancak sıcaklıkların -163 santigrat dereceyi (-260 Fahrenheit) ancak aştığı PSR'lerin soğuk tuzaklarında buzun kalabileceği ve potansiyel olarak milyarlarca yıl boyunca birikebileceği düşünülüyordu. Tahminler, bu kraterlerin birkaç metre kalınlığa kadar su buzu parçaları içerebileceğini öne sürmüştür.

Ancak, bu üst tahminler milyarlarca yıllık bir birikim gerektirmektedir. Ve öyle görünüyor ki PSR'ler bu birikim için yeterince uzun süre Güneş'ten korunmamışlardır.

Bu keşif, bir yıl önce yayınlanan ve bir grup araştırmacının Ay'ın Dünya'dan uzaklaşma hızı (yılda 3,8 santimetre ya da 1,5 inç) ile Ay'ın yaşı (4,5 milyar yıl) arasındaki uyuşmazlığı çözmeye çalıştığı bir makalenin ardından geldi. Basitçe söylemek gerekirse, bu iki rakam birbiriyle uyumlu değildir.

Bu ekip, Dünya ile Ay arasındaki rezonansın Ay'ın durgunluk hızında değişimler yaratacağını bulmuştur. Bu model aynı zamanda Ay ekseninin yönelimindeki değişiklikleri de hesaba katıyordu.

Schörghofer, "Elde ettikleri sonucu duyduğumda, bunun Ay'da su buzu arayışı için derin etkileri olduğunu hemen fark ettim" diyor. "Yaptığım her şeyi bıraktım ve ortak yazarım Raluca Rufu'nun yardımıyla ayrıntıları çözmeye başladım."

Güneş Sistemi tarihinin erken dönemlerinde, yaklaşık 3,8 milyar yıl öncesinden önce, bilim insanları iç Güneş Sistemi'nin kuyruklu yıldızlar ve asteroitlerle bombardımana tutulduğunu düşünüyor. Merkür, Venüs, Dünya ve Mars bu Geç Ağır Bombardıman'da çarpıldı. Ve tabii ki Ay da öyle.

Bu ve oluştuktan sonra hala sıcak ve yumuşak olan bir Ay'daki volkanizma, Ay'ın iç kısmından su salmış olabilir. Eğer PSR'ler o zamanlar etrafta dolanıyor olsalardı, bir sürü su yakalayabilirlerdi.

Bununla birlikte, Ay'ın dönüş ekseninin yeniden yönlendirilmesine ve Dünya-Ay mesafesinin evrimine ilişkin en son modellere göre, PSR'ler çok daha yenidir. Araştırmacılara göre bu da Ay'daki herhangi bir buzun da daha yeni olması gerektiği anlamına geliyor.

Schörghofer, "Ay PSR'lerinin gerçekte ne kadar genç olduğunu ölçebildik" diyor. "PSR'lerin ortalama yaşı en fazla 1,8 milyar yıl. Ay'da eski su buzu rezervuarları yok."

Bunun Ay görevleri için oldukça önemli sonuçları var. NASA'nın mürettebatlı Artemis III görevi, iniş alanlarını kısmen PSR'lerin yakınlığına göre seçiyor. Ancak bu bulgu bir bakıma iyi bir haber olabilir. PSR'lerde su buzuna dair kanıtlar zaten bulmuştuk.

Şimdi, bilim insanları daha yaşlı PSR'lerin potansiyel olarak daha genç olanlardan daha fazla su içerebileceğini biliyorlar.

Araştırmacılar, hangi kraterlerin daha eski olduğunu bulmanın, gelecekteki mürettebatlı ve mürettebatsız görevler için iniş alanlarını daraltmaya yardımcı olacağını söylüyor.

 

Kaynak: https://www.sciencealert.com/