Camın organik yapıda olanı da var. Bu da herkesin çok iyi bildiği ve gerçek bir organik cam olan "akide şekeri".. Organik cam, akide şekeri olarak yenmesinin dışında sinema endüsri­sinde de kullanılıyor. Günümüzdeki vurdulu kırdılı filmlerin aktörleri sık sık bir yumrukta pencere ya da vitrin camını kırıp geçerek arka tarafa dü­şebiliyorlar. Hem de hiç bir yerleri yaralanmadan... Kuşkusuz, bu aktör­lere bu kolaylığı sağlayan, bilinen inorganik cam değil; organik yapılı gerçek akide şekeri camı...

Türkiye'nin önde gelen ku­ruluşlarından Şişecam'ın uzmanla­rından Reha Akçakaya, "Yüksek ısı­larda oluşmasına rağmen, bu yapı­sıyla camın kimyasal bir bileşim ol­madığı"nı söylüyor. "Cam, yalnızca fiziksel bir karışım... Öyle ki, cam­laşmadan sonra soğutma çok yavaş biçimde devam ederse, elde edilen cam tekrar kristallenip SiO2 biçimi­ne geri dönüyor. Çünkü, yüksek ısı­ya rağmen kimyasal bir tepkime oluşmuyor. Ancak, her iki madde de sınırsız oranlarda karışıyorlar. Suyla alkol karışımı gibi... Tabii, farklı bir ısıyla her ikisini de birbirinden ko­layca ayırmak da mümkün..."

Çok geniş ve karmaşık bir yelpaze içinde değerlendirilen camı, molekül yapısına göre sınıflamak da olası... İlk ve en büyük küme, herkesin cam diye bildiği ne varsa içine girdiği grup; "oksit camları"... Buna günlük dilde "soda-kireç camları" da denili­yor. Bir diğer deyişle, soda (Na2O) ile kirecin (CaO) dilsel bir bileşimi... Diğer bir büyük grup da "kalkojen camlar" adıyla anılıyor. Kullanımı, ileri teknoloji ve tıp alanında görülen cam türleri bunlar... Arsenik-kükürt, arsenik-selenyum. germanyum-se­lenyum gibi elementlerin bileşikle­rinden oluşuyorlar. Periyodik sistem­de "oksijen grubu" olarak bilinen "kalkojenler"in, "selen-telluryum" karışımıyla yaptığı cam lif, kalp ameliyatlarında damardaki yağı erit­mek için kullanılıyor. Damara soku­lan bu optik elyafın özelliği "kızılö­tesi" ışığı iletebilmesi...

Bir sonraki grup, "nitrür camla­rı"... Silisyum, oksijen yerine azot (N) ile birleştiğinde ortaya çıkan cam (ya da seramik), alışılmışın dı­şında son derece sert ve dayanıklı oluyor. Buna neden olarak, azotun moleküler düzeyde, oksijene göre çok daha güçlü bir ağ yapı oluştur­ması gösteriliyor. Fakat, oksit cam­ların oksitlenmeye karşı önemli bir direnci olmasına karşın, nitrür (azot) camların yüksek sıcaklıklarda oksitlenme olasılığı beliriyor. Diğer bazı cam türlerine gelince... Bu alan, cam biliminin en uç noktaları olduğundan, "hidrojen bağı camları", "halojen camları" ve "element camları" gibi diğer türler çoğunluk­la laboratuvar araştırmaları düzeyin­de yorumlanıyor.