Dört bileşik görüntü, NASA'nın Chandra X-ray Gözlemevi ve James Webb Uzay Teleskobu'ndan iki gökada, bir bulutsu ve bir yıldız kümesinin göz kamaştırıcı görüntülerini sunuyor. Her görüntü, her ikisi de çıplak gözle görülemeyen, Chandra'nın X-ışınlarını -bir yüksek enerjili ışık biçimi- daha önce yayınlanmış Webb görüntülerinden gelen kızılötesi verilerle birleştirir. NASA'nın Hubble Uzay Teleskobu (optik ışık) ve emekli Spitzer Uzay Teleskobu (kızılötesi), artı Avrupa Uzay Ajansı'nın XMM-Newton'u (X-ışını) ve Avrupa Güney Gözlemevi'nin Yeni Teknoloji Teleskobu (optik) verileri de kullanılıyor. Bu kozmik harikalar ve ayrıntılar, verilerin insanların algılayabileceği renklerle eşleştirilmesiyle sağlanır.

Sol üstten başlayıp saat yönünde hareket eden nesneler şunlardır:

NGC 346:

NGC 346, Dünya'dan yaklaşık 200.000 ışıkyılı uzaklıkta, yakındaki bir gökada olan Küçük Macellan Bulutu'ndaki bir yıldız kümesidir. Webb,  yıldızların ve gezegenlerin oluşumları sırasında kaynak malzeme olarak kullandıkları gaz ve toz bulutlarını ve yaylarını gösteriyor. Chandra ile birlikte görülen soldaki mor bulut, devasa bir yıldızdan gelen bir süpernova patlamasının kalıntılarıdır. Chandra verileri ayrıca, yüzeylerinden dışarıya doğru güçlü rüzgarlar gönderen genç, sıcak ve büyük kütleli yıldızları da ortaya koyuyor. XMM-Newton ve ESO'nun Yeni Teknoloji Teleskopu'ndan gelen destekleyici verilerin yanı sıra Hubble ve Spitzer'den ek veriler dahildir. (X-ışını: mor ve mavi; kızılötesi/optik: kırmızı, yeşil, mavi)

NGC 1672:

NGC 1672 sarmal bir gökadadır, ancak gökbilimciler "çubuklu" sarmal olarak sınıflandırırlar. Merkezlerine yakın bölgelerde, çubuklu sarmal gökadaların kolları, çekirdeğe kadar kıvrılan kolları olan diğer sarmalların aksine, çoğunlukla merkez boyunca çekirdeği çevreleyen düz bir yıldız bandında bulunur. Chandra verileri, patlamış yıldızların kalıntılarının yanı sıra yoldaş yıldızlardan malzeme çeken nötron yıldızları veya kara delikler gibi kompakt nesneleri ortaya koyuyor. Hubble'dan (optik ışık) alınan ek veriler, sarmal kolların toz ve gazla doldurulmasına yardımcı olurken, Webb verileri galaksinin sarmal kollarındaki toz ve gazı gösterir. (X-ışını: mor; optik: kırmızı, yeşil, mavi; kızılötesi: kırmızı, yeşil, mavi)

M16 (Kartal Bulutsusu):

Kartal Bulutsusu olarak da bilinen Messier 16, gökyüzünün genellikle "Yaratılış Sütunları" olarak anılan ünlü bir bölgesidir. Webb görüntüsü, henüz oluşmakta olan birkaç yeni yıldızın etrafını saran karanlık gaz ve toz sütunlarını gösteriyor. Nokta gibi görünen Chandra kaynakları, bol miktarda X-ışınları yayan genç yıldızlardır.  (X-ışını: kırmızı, mavi; kızılötesi: kırmızı, yeşil, mavi)

M74:

Messier 74 aynı zamanda Samanyolumuz gibi sarmal bir gökadadır ve Dünya'daki bakış açımızdan tam karşıdan görürüz. Yaklaşık 32 milyon ışıkyılı uzaklıkta. Messier 74, Charles Messier'in 18. yüzyıldan kalma ünlü kataloğundaki diğer gökadalardan daha küçük teleskoplarla tespit edilmesini zorlaştırdığı için Hayali Gökada olarak adlandırılır. Webb, kızılötesinde gaz ve tozun ana hatlarını çizerken, Chandra verileri, X-ışını dalga boylarında yıldızlardan gelen yüksek enerjili aktiviteye ışık tutuyor. Hubble optik verileri, toz şeritleri boyunca ek yıldızları ve tozu gösterir. (X-ışını: mor; optik: turuncu, mavi, mavi, kızılötesi: yeşil, sarı, kırmızı, macenta)

NASA'nın Marshall Uzay Uçuş Merkezi, Chandra programını yönetiyor. Smithsonian Astrofizik Gözlemevi'nin Chandra X-ray Merkezi, Cambridge, Massachusetts'teki bilim operasyonlarını ve Burlington, Massachusetts'teki uçuş operasyonlarını kontrol ediyor.

James Webb Uzay Teleskobu, dünyanın önde gelen uzay bilimi gözlemevidir. Webb, güneş sistemimizdeki gizemleri çözecek, diğer yıldızların etrafındaki uzak dünyaların ötesine bakacak ve evrenimizin gizemli yapılarını ve kökenlerini ve içindeki yerimizi araştıracak. Webb, ortakları ESA (Avrupa Uzay Ajansı) ve Kanada Uzay Ajansı ile NASA tarafından yönetilen uluslararası bir programdır.

 

Kaynak: 1