MMS, 1979'da California Teknoloji Enstitüsü'nden Hiroo Kanamori ve Tom Hanks (meşhur Tom Hanks değil) adlı sismologlar tarafından bulundu. Bu sismologlar Richter ölçeğini yetersiz buluyorlardı, çünkü Richter ölçeği sadece şok dalgala­rının kuvvetini ölçüyordu, bu da bir depremin yarattığı tesiri tam olarak tanımlamıyordu. Richter ölçeğinde, büyük dep­remler aynı rakamla gösterilip son derece farklı tahrip gücüne sahip olabilir.

ABD Jeolojik Araştırma Merkezi'ne göre, hasar gören alan (600.000 km2) ve hissedilen alan (5.000.000 km2) açısından Ku­zey Amerika'daki bilinen en büyük depremler, Mississippi Nehri vadisindeki pek az bilinen 1811–1812 depremleridir. Bu depremler yeni göller meydana getirdi ve Mississippi'nin akış yönünü tamamen değiştirdi. Şiddetli bir biçimde sarsılan alan, 1906 San Francisco depremindekinden on kat daha büyüktü. Kilise çanları ta Massachusetts'te kendiliğinden çaldı.

Richter ölçeği, 600 km mesafede meydana gelen sismik dal­gaları ya da titreşimi ölçer. Bu Ölçek 1935'te Charles Richter tarafından bulundu; Richter de, Kanamori ve Hanks gibi California Teknoloji Enstitüsü sismologuydu. Richter bu ölçeği Beno Gutenberg'le (Dünya'nın çekirdeğinin yarıçapını doğru olarak ölçen ilk kişiydi) beraber geliştirdi. Gutenberg, Büyük Şili Depremini ölçemeden 1960'ta gripten öldü; Gutenberg'in ölümünden dört ay sonra meydana gelen bu deprem şu ana kadar ölçülen en büyük depremdir (Richter ölçeğiyle 9,5).

MMS, Richter'in aksine, bir depremin açığa çıkardığı enerjinin ifade edilmesidir MMS, fayın iki parçası arasındaki kayma mesafesini etkilenen toplam alanla çarpar. Richter de­ğerleriyle karşılaştırıldığında, makul değerler sunmak için ta­sarlanmıştır. Her iki ölçek de logaritmiktir: İki puanlık artış 1000 kat daha fazla güç anlamına gelir. Bir el bombası Richter ölçeğine göre 0,5 büyüklüğündeyken, Nagazaki'ye atılan atom bomba­sı 5,0 büyüklüğündedir. MMS sadece büyük depremlerde (Richter ölçeğine göre 3,5'in üzerindekilerde) kullanılır.