İnsanoğlu, bu doğa olayına egemen olabilmek ve tehlikesini azaltmak için, karları bombalamaktan, dev beton du­varlara kadar çeşitli aktif ve pasif ko­runma teknikleri geliştiriyor. Ne var ki, bütün bu tekniklerin devreye gire­bilmesi ve etkili sonuçlar alınabilmesi için kar konusunda bilgilenme çok ama çok önemli... Bugün nivologların en ağırlıklı biçimde eğildikleri konu, kar birikiminin oluşumu konusunda en kısa zamanda en çok bilgiyi edinebil­mek... Örneğin Alp Dağları'ndaki çığ riskleri, bugün 1500 ile 2000 metre yüksekliğe yerleştirilmiş tam 140 öl­çüm merkezinden gelen bilgilerle de­ğerlendiriliyor. Bu merkezlerde karın derecesi ve diğer değişiklikleri gün­de iki kez ölçülüyor ve haftada bir de karın dayanıklılığı, derinliklerin­deki yoğunluk gibi diğer parametreler ele almıyor.

Ancak, karın niteliği konusundaki bilgilenmenin geleceği kesinlikle bu ölçüm merkezlerinde değil, gözlemle­riyle uzay uydularında... Bu uydular her 30 dakikada bir yeryüzüne, kar kütlesinin yüksekliği ve beş metre de­rinliğe kadar tabaka tabaka sudaki ka­tılık konusunda bilgi gönderebiliyor­lar. Bu gelen bilgileri değerlendiren nivologlar, ardından daha geniş bilgi için başka tekniklere başvuruyorlar. Örneğin, Albertville Kış Olimpiyatla­rı'nda "Safran", "Crocus" ve "Mepra" denilen üç aletten yararlanıldı. Bunlar birbirleriyle bağlantılı olarak çalışan aletlerdi... Safran, belli bir rakımda ve belli bir noktada yamaçlardaki mete­orolojik verileri topluyor. Crocus ise, kar örtüsündeki fiziki ve kimyasal sü­reçleri kaydediyor. Mepra'nın fonksi­yonu da teşhis koymak... Safran ve Crocus'ten gelen bilgileri değerlendiri­yor ve uygun korunma programını be­lirliyor.

Ne var ki, bütün bu gelişmiş teknolo­jilere karşın çığ, insanı çoğunlukla ha­bersiz yakalayan bir felaket... Bilim a­damları bile çığın 24 saat önceden ön­görülemeyeceğini kabul ediyorlar. Öy­leyse yapılacak tek şey, karlı yamaçlar­dan uzak durmak ve kayak merkezlerini düzlüklerde açmak...