Hoyle, 1948'den itibaren Bondi ve Gold ile işbirliği yaparak, evrenbilimde, sürekli hidrojen oluşumu sayesinde yoğunluğun sürekli sabit kaldığı, durağan bir evren modeli geliştirdi. Teorisinde, evrenin milyonlarca yıl önce Büyük Patlama'yla oluşmadığını, zaten hep var olduğunu tartıştı. Çok ilginç bir iddia olmasına rağmen, Einstein'ın "İzafiyet Teorisi" ile çatışmıyordu ve evrenin bugün nasıl olması gerektiğine ilişkin açık fikirler ileri sürüyordu. 1950’den 6O'lı yıllara kadar Hoyle'ın durağan evren modeli çürütülmeye çalışıldı. Ama, ortaya hiçbir kanıt konamadı.

Ancak, 1965'te ABD'li iki bilim adamı, evrenin ısıyla dolu olduğunu ve gerçekten de Büyük Patlamadan önce oluşmuş olabileceğini gösterdi. O güne kadar, birçok bilim adamı durağan evren teorisini es geçmişti. Geride bırakılan 20 yıl içinde Hoyle ve ekibi, düşündüklerinden daha doğru bir yolda olduklarını kavradılar.

1981'de Büyük Patlamaya ilişkin akla yatkın açıklamalar yapıldı. Buna göre, evrenin ilk dönemlerindeki subatomik etkilerin, ani kozmik patlamalara yol açtığı ortaya çıktı. Ancak bu bilgiler, durağan evren teorisinde ileri sürülenlerden farklı değildi. Bugün evrenin doğumuyla ilgili olarak her iki görüş de kullanılıyor. Evrenin Büyük Patlamayla oluştuktan sonra durağanlaşmış olabileceği belirtiliyor.