Gökbilimciler, NASA Chandra Xray ve artık görevde olmayan Spitzer Uzay Teleskobu’nun verilerini kullanarak bir yıldız kümesinde gezegen oluşumunun en düşük olduğu ve en riskli bölgeleri belirlediler. Bu veriler, gezegenlerin oluşma ihtimalinin en az olduğu tehlikeli alanları göstermekte yardımcı oldu.

Chandra’nın sağladığı mor renkli veriler, Cygnus OB2 yıldız kümesindeki dağınık X-ışını emisyonlarını ve genç yıldızları gösteriyor. Spitzer'in kırmızı, yeşil, mavi ve camgöbeği tonlarındaki kızılötesi verileri ise daha fazla genç yıldızın yanı sıra bölgede bulunan daha soğuk gaz ve tozu açığa çıkarıyor.

Bu tür yoğun bir ortamda, yıldızlar ve gezegenler tarafından yayılan yüksek enerjili radyasyon miktarı oldukça fazla. X-ışınları ile güçlü morötesi ışık bir araya geldiğinde, gezegen disklerini ve gelişim sürecindeki sistemleri yok etme potansiyeline sahip.

Resim açıklaması:

Cygnus OB2 yıldız kümesi turuncu, mor ve gri bulutlarla örtülü bir gece gökyüzünü andırıyor. Kare görüntünün merkezinde mor pus hakimdir. Bu pus, Chandra X-ışını Gözlemevi tarafından tespit edilen dağınık X-ışını emisyonlarını ve genç yıldızları temsil etmektedir. Mor pusu çevreleyen alacalı, çizgili, kiremit turuncusu bir bulut var. Gri bir duman dalını andıran bir başka bulut da sol altımızdan görüntünün merkezine doğru uzanmaktadır. Bu bulutlar Spitzer Uzay Teleskobu tarafından gözlemlenen nispeten soğuk toz ve gazı temsil etmektedir. İç içe geçmiş bulutlar görüntünün çoğunu kaplasa da, küme içindeki binlerce yıldız parlıyor. Düşük kütleli yıldızlar küçük ışık lekeleri olarak görünüyor. Büyük kütleli yıldızlar ise bazıları uzun kırılma sivri uçlarıyla parıldıyor.

 

Kredi: X-ray: NASA/CXC/SAO/J. Drake ve diğerleri, IR: NASA/JPL-Caltech/Spitzer; Görüntü İşleme: NASA/CXC/SAO/N. Wolk