Alman fizikçi M. Fuches tarafından 1734 yılında yapıldı. Bu ilk yangın söndürücü, yangın sırasında alevlerin üzerine fırlatılmak üzere içi tuzlu su dolu cam toplardan oluşuyordu. Birinci Dünya Savaşı'na kadar, gazetelerde, evlerinde çıkan bir yangını bu aygıtla söndüren bir ailenin resmini içeren ilanlar yayınlandı.

Modern yangın söndürücülerin ilkini, 1816 yılında, Edinburgh'da George Manby yaptı. Manby, 1813 yılında korkunç bir yangına tanık olmuştu. Bir apartmanın beşinci katında çıkan yangın, aşağıdan hiçbir müdahale yapılamadığı için kısa zamanda yayılmış ve bütün binayı kaplamıştı. O zaman Manby'nin aklına bir şey takıldı. Eğer yangının çıktığı yerde ilk anda müdahale edebilecek bir şeyler olsaydı, felaket bu denli büyük boyutlara ulaşmayabilirdi.

Bunun üzerine böyle bir aygıt geliştirmek için çalışmalara başladı. 1816 yılında, silindir şeklinde bakırdan bir yangın söndürücü yaptı. 60 santim yüksekliğindeki bu silindirin üçte ikisi, içinde kül bulunan suyla doldurulmuştu. Kalan üçte birlik bölüme de basınçlı hava sıkıştırıldı. Su, basınç sayesinde alevlerin üzerine püskürtülüyordu. Manby'nin yangın söndürücüsü, Long Acre'da, Hadley Simpkin and Lott firmasınca seri olarak üretildi. İlk birkaç yüz adetlik satıştan sonra, söndürücülere olan ilgi azaldı.

Yangın söndürücülerin gerçek önemi, yarım yüzyıl sonra yangın felaketlerinin yaygınlaşmasıyla yeniden anlaşıldı.