Aslına bakarsak bu durum, duruma göre değişir. Genellikle ışık hızının sabit olduğu söylenir ama öyle değil­dir. Işık sadece boşlukta en yüksek hızına, saniyede yaklaşık 300.000 km'ye ulaşır. Diğer ortamlarda ışık hızı oldukça değişkendir ve herkesin bildiği rakamdan daima daha yavaştır. Örneğin elmasın içinden, yarı hızdan daha düşük bir hızla geçer: Saniyede yaklaşık 130.000 km.

Yakın zamana kadar, ışığın kaydedilen en yavaş hızı (-272°C'deki sodyumun içinden geçerken) saatte 60 km'nin biraz üzerindeydi: Bir bisikletten daha yavaş. 2000 yılında, {Harvard Üniversitesi'ndeki) aynı ekip ışığı, rubidyum elementinin Bose-Einstein yoğunlaştırmasına yansı­tarak tamamen durma noktasına getirmeyi başardı.

Işığın kendisini göremeyiz, yalnızca onun çarptığı şeyi görebiliriz. Boşluktaki bir ışık ışını, ona bakan kişiye dik açıyla ışıldadığında görülemez. Bu çok garip olmasına rağmen oldukça mantıklıdır. Eğer ışığın kendisi görülebilseydi, gözlerimizle karşımızdaki her şey arasında bir tür pus meydana getirirdi. Karanlık da aynı ölçüde tuhaftır. Karşımızda öyle bir şey yoktur, ama onun arasından hiçbir şey göremeyiz.