Samanyolu'nun küçük kara deliklerle dolu olması gerekir. Orada bir yerlerde, galaksinin köşelerinde gizlenen, tahminen 10 milyon ila 1 milyar yıldız kütleli kara deliğin karanlık ve gizemli bir şekilde takıldığı düşünülüyor.

Aktif olmadıkları sürece onları genellikle göremediğimiz için sayım yapamıyoruz. Samanyolu'nun neresinde olduklarını da bilmiyoruz. Galaksimizde sadece 20 civarında yıldız kütleli kara delik olduğunu biliyoruz ve Dünya'ya en yakın aday yaklaşık 1,565 ışık yılı uzaklıkta bulunuyor.

Ancak yeni bir çalışma, bildiğimizden çok daha yakın, hatta kozmik kapımızın eşiğinde olabileceklerini öne sürüyor.

Gökbilimcilerden oluşan bir ekip, 150 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir grup yıldızdan oluşan Hyades kümesini analiz edip modelleyerek, burada iki ya da üç yıldız kütleli kara deliğin saklanıyor olabileceğini keşfetti.

İtalya'daki Padua Üniversitesi'nden astrofizikçi Stefano Torniamenti, "Simülasyonlarımız Hyades'in kütlesini ve boyutunu ancak bugün (ya da yakın zamana kadar) kümenin merkezinde bazı kara delikler mevcutsa eş zamanlı olarak eşleştirebilir" diyor.

Gece gökyüzünde Boğa takımyıldızında çıplak gözle görülebilen Hyades, açık küme olarak bilinen, aynı özellikleri paylaşan ve yerçekimine bağlı bir küme halinde uzayda birlikte hareket eden bir grup yıldızdır.

Her açık küme temelde, hepsi aynı büyük moleküler buluttan doğan ve sonunda kendi yollarına gitmeden önce birlikte takılan kardeş yıldızlardan oluşan bir ailedir.

Hyades'in yaklaşık 625 milyon yaşında olduğu düşünülmektedir ve merkezden en uzakta olanların kopmaya başladığı ve merkezdekilerin en yoğun şekilde gruplandığı yüzlerce yıldız içermektedir.

Bu yoğun paketlenmiş ortamlarda, yıldızların birbirlerini daha az kalabalık yıldız ortamlarında göreceğinizden daha yüksek oranda itip kakması beklenir, bu da daha yüksek oranda çarpışma ve birleşmeye neden olur.

Burada, yıldız kümelerinin kalbinde, gökbilimciler bu etkileşimlerin nihai ürünleri olan kara deliklerin bulunabileceğini tahmin ediyor. Başka tür kümelerde bunların ipuçlarını gördük, ancak kara delikler aktif olarak yıldız eti yemedikleri sürece herhangi bir ışık yaymadıkları için onları bulmak oldukça zor.

Torniamenti ve meslektaşları Hyades araştırmalarını daha dolaylı bir şekilde yürüttüler. Samanyolu'ndaki yıldızların üç boyutlu konumlarını ve hızlarını haritalayan bir uydu olan Gaia'dan gelen verileri kullanarak kümenin kütlesini ve yıldız hareketlerini modellediler.

Ardından, bu gözlemleri yeniden üretmek için simülasyonlar gerçekleştirdiler. Simülasyonlarının, karışıma iki veya üç yıldız kütleli kara delik dahil ettiklerinde gözlemlenen kümeye en yakın eşleşme olduğunu buldular.

Bu kara delikler ya kümede hala mevcut ya da 150 milyon yıldan daha kısa bir süre önce fırlatılmış, yani şu anda kümenin eteklerinde geziniyor olmalılar. Bu yeni fırlatma, kara deliklerin kütleçekimsel etkilerinin izlerinin hala küme çekirdeğinde kalacağı anlamına geliyor.

Araştırmacılar kara deliklerin kendilerinin kesin konumlarını belirleyemediler. Ancak bu bulgunun, Hyades'in Güneş Sistemi'ne en yakın aday kara delikleri içerdiğini ve bir önceki adaydan 10 kat daha yakın olduğunu güçlü bir şekilde gösterdiğini söylüyorlar.

Açık olmak gerekirse, onlardan herhangi bir tehlike altında değiliz; araştırmacılar bu kara deliklerden herhangi birinin en hızlı hareket edebileceği hızın saniyede 3 kilometre olduğunu buldular; bizim yönümüze doğru seyahat ediyor olsalar bile, buraya gelmeleri çok çok uzun zaman alırdı.

Her neyse, kara delikler eşdeğer kütledeki herhangi bir yıldızdan daha büyük bir çekim gücüne sahip değildir. Dolayısıyla, yıldız kütlesindeki haydut kara deliklerden, aynı kütledeki haydut yıldızlardan daha fazla tehlike altında değiliz. Elbette, geldiğini göremeyiz, ama her iki durumda da ne yapacağız?

Bu keşif daha ziyade Samanyolu'ndaki yıldız kütleli kara deliklerin görünmez popülasyonunu daha iyi anlamamıza yardımcı oluyor.

Barselona Üniversitesi'nden astrofizikçi Mark Gieles, "Bu gözlem, kara deliklerin varlığının yıldız kümelerinin evrimini nasıl etkilediğini ve yıldız kümelerinin yerçekimsel dalga kaynaklarına nasıl katkıda bulunduğunu anlamamıza yardımcı oluyor" diyor.

"Bu sonuçlar aynı zamanda bu gizemli nesnelerin galaksi boyunca nasıl dağıldığı konusunda da bize fikir veriyor."

 

Kaynak: https://www.sciencealert.com/