Onca önleme karşın, bugün batı ülkelerinde bile büyük çığ felaketleri­ne rastlanıyor. 1970 yılının şubat ayında, Fransa'nın Val d'Isere kayak merkezindeki bir dağ evine düşen çığ 39 kişinin hayatına malolmuştu. Ola­yı daha sonra araştıran uzmanlar, te­sisin yeterli güvenlik önlemi alınma­dan inşa edildiğini saptamıştı. Bu fe­laketin acısı dinmeden bu kez Assy Vadisi'ne düşen bir çığ, aynı vadide bulunan bir sanatoryumu karlar altında bıraktı ve 72 hasta hayatını kaybetti. Bu iki olaydan birkaç yıl son­ra bu kez İtalya'nın Aosta bölgesinde yaşayan yüzlerce kişinin hayatına ma­lolan büyük çığ felaketi yaşanınca, batı dünyası da bu konuda çok geniş ve kapsamlı bir güvenlik sistemi geliştirdi. Bugün kayak merkezlerindeki tüm in­şaatlar jeologlar tarafından yakından iz­leniyor ve denetleniyor. Nitekim son 10 yıl içinde öncekilere benzer felaket­ler yaşanmadı.

Son zamanlarda çığ altında kalanla­rın büyük çoğunluğu güvenli pistlerin dışında macera arayan kayakçılar ya da bireysel dağcılar... Ancak, toplam­da bu kayıpların sayısı da az değil... Örneğin Fransa'da her yıl yaklaşık 35 kişi çığ altında kalarak ölüyor. Bu ne­denle, hâlâ birçok sırrı barındıran bu doğa olayını çözmek için yoğun çaba harcanıyor.

Kar tabakasının fiziksel yapısını ve iç mekanizmalarını inceleyen "nivolo­ji" yeni ve genç bir bilim dalı... Önün­de de epeyce uzun bîr yol olduğu bir gerçek... Nivoloji biliminin temel so­runlarından birisi, karın yoğunluğunun çok çeşitlilik göstermesi... Bu durum o kadar somut ki, karın bu özelliği nede­niyle Eskimolar onu tam 50 farklı ke­limeyle adlandırıyorlar. Eskimo dilin­de "masak", taze ama nemli karı; "manngoutiksalgiortoq" ise ıslak karı ifade ediyor. Donma noktasına yakın bir sıcaklıkta kar billurlarının sivrilikleri toparlaklaşıyor. Bu fiziki biçimi alarak yağan kara "kuşbaşı" ya da "lapa lapa" deniyor. Bazı du­rumlarda ise, kar tanecikleri toz gibi ince ve kuru biçimde toprağa düşüyor. Bu yağış biçimi de "tipi" olarak adlan­dırılıyor. Son olarak, bol sulu bir bi­çimde havada dalgalanarak toprağa inen kar yağışına da "sulu sepken" di­ye anılıyor.