KASIRGAYA BİR DE UZAYDAN BAKALIM!

NASA astronotu Matthew Dominick, 1 Temmuz 2024'te, Karayipler üzerinde bulunan Beryl Kasırgası'nın bu fotoğrafını ISS'ten çekti. NASA, kasırgaları uzaydan izlemek için hem uydulardan gelen verileri hem de bu tür fotoğrafları kullanıyor. Bu bilgiler, kasırgalara ilk müdahale edenler ve iklim değişikliğinin kasırgalar üzerindeki etkilerini inceleyen bilim insanları için çok değerlidir.

Kasırgalar, tayfunlar ve siklonlar, tropikal siklonlar olarak bilinen aynı tür fırtınalardır ve benzer şekilde oluşurlar. Sıcak, nemli hava okyanus yüzeyinden yukarı yükseldiğinde, alçak basınçlı bir bölge oluşur. Daha yüksek basınca sahip çevre bölgelerden gelen hava bu alçak basınçlı bölgeye doğru çekilir. Bu yeni gelen hava da ısınır ve nemlenir, ardından yükselir. Yükselen hava soğuyarak bulutlar oluşturur. Bu bulut ve rüzgar sistemi, okyanusun ısısı ve yüzeyden buharlaşan su ile beslenerek döner ve büyür.

Fırtınanın belirgin "gözü", sistemin hızla dönmesiyle ortaya çıkar. Tropikal siklonlar, rüzgar hızına göre 1'den 5'e kadar kategorize edilir. Örneğin, Kategori 1 kasırgaların rüzgar hızı 74-95 mph (119-153 kph) arasında iken, Kategori 4 bir kasırga, Beryl Kasırgası'nda olduğu gibi, 130-156 mph (209-251 kph) rüzgar hızına sahiptir.

Görüntü açıklaması:

Bu fotoğraf, Uluslararası Uzay İstasyonu'ndan Beryl Kasırgası'nın görünümünü göstermektedir. Kasırga, büyük bir beyaz bulut çemberinden oluşmakta ve spiral kolları sağda ve alt ortada görülmektedir. Çevresindeki su farklı mavi tonlarında: fotoğrafın üst kısmında açık mavi, alt kısmında koyu mavi. Dünya'nın eğrisi, uzayın karanlığına karşı arka planda belirgin bir şekilde görünmektedir.