Kuzey ışıkları olarak bilinen astronomik fenomeni görmek, aka aurora borealis (kelimenin tam anlamıyla "kuzey şafağı"), birçok insan için bir yapılacaklar listesi öğesidir. Kuzey yarımkürede gece gökyüzünde yüksek görünen bu dramatik renkli ışık perdeleri, en çok gecenin ortasında ve kışın; uzak, karanlık alanlarda görülür. İnsanlar tarih öncesi çağlardan beri ışıklar hakkında hikayeler yapmış ve görmüşler ve son zamanlarda bunlar üzerinde bilimsel araştırmalar yapmışlardır. İşte aurora hakkında bilmeniz gereken 10 gerçek.

1. HEYECAN VERİCİ ELEKTRONLAR VE MANYETİK ALANLAR MÜKEMMELLİĞE NEDEN OLUR.

Eterik ışıltı, manyetosferden (Dünya'nın manyetik alanı tarafından kontrol edilen uzay bölgesi) hızlı hareket eden elektronlar ile üst atmosferimizdeki oksijen ve nitrojen molekülleri arasındaki çarpışmalardan kaynaklanır. Elektronlar, çarpıştıklarında enerjilerinin bir kısmını bu moleküllere aktarırlar; bu enerji aktarımının onları "heyecanlandırdığı" söylenir. Uyarılmış bir molekül sonunda, fotonları veya hafif parçacıkları serbest bırakarak uyarılmamış durumuna geri döner. Bu çarpışmaların büyük bir kısmı görmemiz için yeterli ışık yaratır.

2. BELİRLİ ATOMLAR BELİRLİ RENKLER OLUŞTURUR.

Kutup ışıklarının renkleri, elektronların oksijen veya nitrojenle çarpışmasına ve ne kadar enerjik olduğuna bağlıdır. Alaska'daki Poker Flat Research Range'de araştırma görevlisi olan Don Hampton "Heyecanlı" ve orijinal durumlar arasındaki enerji değişiminin belirli bir değeri olduğunu ve ortaya çıkan fotonun belirli bir rengi veya dalga boyu olduğunu söylüyor .

Oksijen yeşilimsi sarı veya kırmızı ışık yayar, nitrojen ise genellikle mavi ışık verir; bunların karışımı mor, pembe ve beyaz üretir. Oksijen ve azot ayrıca, uydulardaki özel kameralar tarafından algılanabilen ancak insan gözüyle algılanamayan ultraviyole ışık yayar. Araştırmacılar, atmosferimizi bombardıman eden ve aurorayı oluşturan elektronların enerji seviyesi gibi şeyleri anlamak için farklı renkleri kullanabilirler.

3. HER ZAMAN ORADADIRLAR.

Kutup ışıkları çoğunlukla kutupların yakınında yüksek enlemlerde meydana gelir, çünkü elektronlar manyetik alan çizgileri boyunca hareket eder ve Dünya'nın manyetik alan çizgileri çıkıp kutuplarının yakınında Dünya'ya girer. Ancak kutup ışıkları, Meksika kadar güneyde görülmüştür. Alaska veya Grönland gibi bazı bölgelerde yılın çoğu gecesi görülebilir. Işıklar gündüz de meydana gelir, ancak onları ancak karanlıktan sonra çıplak gözle görebiliriz. Aslında, Alaska Üniversitesi Fairbanks Jeofizik Enstitüsü'ne göre, Dünya'nın herhangi bir yerinde her zaman bir aurora vardır .

4. AURORALAR ARAŞTIRILMIŞTIR.

Ocak 2015'te, NASA tarafından finanse edilen bilim adamları, Fairbanks'in yaklaşık 48 km kuzeyindeki Poker Flat Araştırma Menzilinden kuzey ışıklarına Auroral Uzaysal Yapılar Sondası adlı bir roket fırlattı. Sonda, aurora olayları sırasında atmosferin en yüksek ikinci katmanı olan termosferi ısıtabilen elektromanyetik enerjiyi incelemek için yedi araç taşıyordu. İlgili bir notta, Uluslararası Uzay İstasyonundaki astronotlar genellikle aurora'yı görür ve fotoğrafını çeker deniliyordu.

5. UZUN SÜRE GÖZLENMİŞTİR.

Galileo Galilei ve Pierre Gassendi , 1621'de bir ışık gösterisine tanık oldular ve kuzey ışıklarına bir gönderme, 500'lü yıllarda Tours'lu Gregory tarafından yapıldı. En eski tarihlenebilir hesap, MÖ 12/13 Mart 567 gecesi Kral II. Nebuchadnezzar'ın resmi gökbilimcileri tarafından yapılan gözlemleri kaydeden bir Babil kil tabletinde yer alıyor. Ancak en eskisi, bazılarının aurorayı temsil ettiğine inandığı 30.000 yıllık mağara resimleri olabilir. Işıklar, 1778'de Benjamin Franklin ve 1716'da kuyruklu yıldızla ünlü Edmond Halley tarafından gözlemlendi ve yorumlandı.

6. SUNSPOT AKTİVİTESİ IŞIKLARI ETKİLİYOR.

Aurora'nın ışıkları, güneş ve Dünya arasındaki karmaşık bir etkileşimin (muhtemelen diğer yıldızların etrafında da meydana gelen bir etkileşim) son ürünüdür. Uzay havası veya güneşin üst atmosferindeki (güneş sistemi boyunca uzanan) aktivite, güneş tarafından salınan radyasyon ve plazmayı içerir. Bu da Dünya'nın jeomanyetik alanlarını ve dolayısıyla aurorayı etkileyebilir.

Kutup ışıkları, 11 yıllık bir döngüde meydana gelen yüksek güneş güneş lekesi aktivitesi sırasında daha sık ve muhteşem olma eğilimindedir. Özellikle muhteşem gösteriler arasında, Ağustos ve Eylül 1859'da kaydedilen auroral fırtınalar; 1250 mil genişliğindeki ışıkların Oregon'dan New Hampshire'a kadar Kuzey Kutbu'nu çevrelediği 11 Şubat 1958; ve 13 Mart 1989'da gökyüzü canlı bir kırmızıya döndüğünde Avrupa'da ve Kuzey Amerika'da Küba kadar güneyde görüldü.

7. ONLAR EFSANELERİN MALZEMELERİ.

Bazı Kuzey Amerika Eskimoları, auroras aqsarniit'i veya futbolcuları, bunların bir morsun başıyla futbol oynayan ölülerin ruhlarından kaynaklandığına inandıklarını söylüyor. Diğer efsaneler arasında eski Kuzey Amerikalılar arasında auroranın, ayrılan ruhları cennete götüren dar, meşalelerle aydınlatılmış bir yol olduğu ve ışıkları arsharneq veya arshät olarak adlandıran ve şamanlara yardım eden güçlü bir ruh olduklarını düşünen Iglulik inancı yer alır. Roma döneminde ve 16. yüzyıl Avrupa'sında insanlar, özellikle kırmızı olanları korkutucu alametler olarak gördüler.

TABİ Kİ DAHA FAZLA EFSANE, MİTOLOJİK HİKAYE İÇİN ADRES BURASI!

8. IŞIKLAR TURİST CAZİBESİDİR.

Kuzey ışıklarının en iyi görünümü, kış aylarında, Fairbanks, Alaska gibi yerlerde yüksek kuzey enlemlerinde görülür; Dawson Şehri, Yukon; Yellowknife, Kuzeybatı Bölgeleri, Kanada; Gillam, Manitoba, Kanada; Grönland'ın güney ucu; Reykjavik, İzlanda; Tromso, Norveç; ve Sibirya'nın kuzey kıyıları. Açık, karanlık bir gökyüzüne ihtiyacınız var, bu yüzden hava durumunu, gün doğumu ve gün batımı saatlerini ve ayın evresini hesaba katın. Görülmeler büyük olasılıkla gece yarısı civarında üç veya dört saattir. En yakın direğin yönüne bakın. Işıklar 620 mil yüksekliğe ulaşabilir, ancak genellikle yaklaşık 60 mil yüksekliktedir.

9. BAZI KİŞİLER ONLARI DUYAR.

Bilim adamlarına göre, ışıkların meydana geldiği üst atmosfer ses dalgalarını taşıyamayacak kadar ince ve aurora o kadar uzak ki, yerdeki kulaklara ulaşması beş dakika sürecek bir ses dalgası alacak. Yine de, birçok insan gökyüzünde bir aurora varken vızıltı ve çatırtı sesleri duyduğunu iddia ediyor. Bir mikrofonun bir aurora ile ilişkili duyulabilir ses algıladığı en az bir vaka var ve son zamanlarda Danimarka ve Finlandiya'daki araştırma grupları ışıklardan ses kaydettiklerini iddia ediyor. Bununla birlikte, bazı ilk kaşifler, birinin gözlerini kapatmanın sesi yok ettiğini keşfetti, bu yüzden Jeofizik Enstitüsü, ses algısının beyindeki aşırı uyarılmış görsel merkezlerden "sinyal sızıntısı" ya da aurora ile ilişkili enerjik fenomenlerden kaynaklanabileceğini öne sürüyor. Ororal seslerin algılanmasıyla ilgili başka teoriler var, ancak gerçekte var olup olmadıkları konusunda fikir birliği yok. Gizemi çözmek, beynin ve duyusal algının nasıl çalıştığını ışık fenomeninden daha fazla açığa çıkarabilir.

10. GÜNEY IŞIKLARI VARDIR.

Aurora australis olarak bilinen güney manyetik kutbu etrafında bir aurora meydana gelir. Bu aurora, Hobart, Tazmanya ve Yeni Zelanda'nın en iyi manzaraları sunan güney ucu ile Antarktika dışındaki yerlerden görülebilmesi için oldukça aktif olmalıdır. Bazen aurorada görülen büyük spiraller, her iki kutupta da birbirlerinin ayna görüntüleri olacaktır. Tabii ki, kuzey yarımkürede kış ve karanlık olduğunda, Güney Kutbu'nda günün her saati ışık vardır, bu nedenle bu, ancak Kuzey yarımküre yazına karşılık gelen Antarktika'da sonbahar ve kış olduğunda gözlemlenebilir.

kaynak: https://www.mentalfloss.com/article/72350/10-bright-facts-about-northern-lights