Bir yıldız hayatını kaybetse bile, ışığı evren boyunca yankılanarak varlığını sürdürmeye devam eder.

James Webb Uzay Teleskobu, gökbilimcilere yıldızlar arasındaki toz ve gazın karmaşık detaylarını ve üç boyutlu yapısını daha önce hiç görülmemiş bir şekilde inceleme fırsatı sunuyor.

Yıldızlar arasındaki boşluk aslında tamamen boş değildir; bu alanlar, toz ve gaz iplikleriyle doludur (yıldızlararası ortam olarak adlandırılır). Ancak, genellikle bir ışık kaynağı tarafından aydınlatılmadıkça fark edilmezler.

Bu durumda, geçmişte gerçekleşen bir süpernova patlaması, bir flaş gibi davranarak yıldızlararası maddelerin bir bölümünü ısıtmış ve kızılötesi ışıkta parlamalarını sağlamıştır. Bu süreç, “termal ışık yankısı” olarak adlandırılan bir olguyu meydana getirmiştir. Süpernova ışıması uzayda ışık hızıyla ilerlerken, yankı genişliyor gibi görünüyor.

Bu filamentlerdeki yapılar yaklaşık 400 astronomik birim ya da bir ışık yılının yüzde birinden daha küçük bir ölçektedir. (Bir astronomik birim veya AU, ortalama Dünya-Güneş mesafesidir ve 93 milyon mil veya 150 milyon kilometreye eşittir).

Görüntü açıklamaları:

İki kare, ilk görüntünün sol alt kısmından ikinci görüntünün sağ üst kısmına doğru ilerleyen bir kızılötesi ışık yankısını göstermektedir. Verilerin toplanma şekli nedeniyle tam olarak bitişik değiller. Her görüntü, uzayın siyah arka planına karşı bazıları Webb'in imzası olan 8 noktalı kırınım sivri uçlarını gösteren düzinelerce beyaz yıldızla beneklenmiştir. Görüntülerde ayrıca kas liflerini ya da ahşap damarlarını andıran sıkıca paketlenmiş, parlayan kırmızı filamentler de görülüyor.

Kredi: NASA, ESA, CSA, STScI, J. Jencson (Caltech/IPAC)