Koskocaman bir demir yığını nasıl romantizmin sembolü olabilir? İlginç değil mi? Demir yığını ve romantizm. Eyfel Kulesi bugün dünyanın parayla en çok ziyaret edilen anıtı unvanına sahiptir. Bu kule bugün bir sanat ve tasarım harikası olarak kabul edilmiştir.

İlk yapıldığında Eyfel Kulesi’ne karşı olan sanatçılar kulenin o zamanki yüksekliği olan 300 metrenin her bir metresi için bir sanatçıyı yani toplam 300 kişiyi örgütleyerek kuleye adeta savaş açmışlar.

“Biz yazarlar, ressamlar, heykeltraşlar, mimarlar ve Paris’in şimdiye kadar dokunulmamış güzelliğine adanmış tutkulu insanlar olarak bütün gücümüzle bu kullanışsız ve korkunç Eyfel Kulesine karşı çıkıyoruz.” gibi bildiriler yayınlamışlar.

Bu dirence rağmen onu yapan Gustave Eyfel kulesini piramitlerle kıyaslayarak savunmuştur. “Mısır’daki piramitler herkesin hayran olduğu eserler olarak kabul edilirken onlardan çok daha görkemli olan bu eser neden korkunç olsun ki?” demiş. Eserini “görkemli” olarak tanımlamış çünkü yapıldığı 1889 yılında insan elinden çıkmış dünyanın en yüksek yapısıydı ve 41 yıl boyunca da böyle kaldı.

Aslında geçici olarak yapılan bu kule, Paris’te Fransız devriminin 100. yıldönümünde düzenlenen dünya fuarı için tasarlanmıştı. Tasarımı Gustave Eiffel tek başına yapmadı. Sahibi olduğu mimarlık ve tasarım firması o yıllarda dünyanın belli başlı şehirlerine simge binalar ya da yapılar yapmakla ün kazanmıştı. Mesela New York’daki özgürlük heykeli ve hatta İzmir’deki eski gümrük binası ya da diğer adıyla Konak Pier gibi yapılarda hep Eiffel’in firmasının imzasını buluruz.

Aslında özgün bir tasarım olmayan Eyfel Kulesi, özellikle 1853’te New York’da yapılan Latting Rasathanesi’nden ilham almıştır. Rasathane yapıldıktan 3 yıl sona yanarak yok olmuştur. Geriye bıraktığı ilham Eyfel Kulesi’ne dönüşmüştür.

Eyfel kulesi belli bir amaca hizmet etmek için geçici olarak yapılmıştı ve 20 yıl sonra yani 1909’da sökülecekti. Oysa Gustave Eiffel onu geleceğin bilim ve teknolojisinin bir sembolü haline getirmek istiyordu. O yüzden içine bir laboratuvar kurdu. Telsiz ve radyo iletişimi için antenler ekledi. Böylece sökülmesinin önüne geçti ve gerçekten de onu bir teknoloji sembolü haline getirdi.

Eyfel Kulesi’nin çıkış noktası başka bir kule ama tasarımı birebir kopyalanmamış. Daha iyiye ulaşmak için yapılan çalışmalar defalarca yenilenmiş. Son hali yarışmaya gönderilmiş. O yıl yapılacak dünya fuarının ses getirebilmesi için toplam 700 farklı tasarım yarışmış. Ama kazanan Eyfel Kulesi olmuş. Fransız hükümeti bütçesi kulenin maliyetinin sadece beşte birini karşılayabiliyormuş. Bu sebeple geri kalan kısmı Gustave Eiffel kendisi finanse etmiş. Bu proje için hem parasını hem de itibarını riske etmiş. Yani anlayacağınız her şeyini ortaya koymuş.

Fakat nasıl romantizm simgesi haline geldiğine dair bir bilgi yok. (: Sizin bir fikriniz var mı bu konuda?

 

 

 

 

 

 

 

 

Kaynak: https://barisozcan.com/eyfel-kulesinin-sembolik-ilginc-hikayesi/