Ses insan varlığının en önemli parçalarından biri. Tarih boyunca, özellikle yaradılış konusunda çok fazla kafa yoran insanoğlu yeri gelmiş tek bir sesle milyonlarca yıllık bir süreci ifade etme ihtiyacı duymuş. Bunun en ünlü örneği Hinduizm’in ritüellerinde karşımıza çıkan “aum” (om) sesidir. Aum (Om), Hinduizm'de dini ya da mistik etkisi olduğuna inanılan sözcüklerin (mantra) en kutsalı sayılan hecedir. Hinduizm’in kutsal metinleri olan Veda’ların yanı sıra her türlü dua ya da mantranın okunmasından önce ve sonra çıkarılan bu ses, üç adet sesbirimden oluşmaktadır.

Aum/Om sesi, bu üç tanrının birliğini (trimurti) sembolize eder. Upanishadlarda ise bu sembol, tüm niteliklerden uzak, insan bilinci ve ikiliğin dışındaki nirguna Brahman'ı simgeler. Tüm evreni, geçmiş, bugün ve geleceği sembolize eder. Yoga pratikleri ve meditasyon yaparken Om hecesi sıkça kullanılır. Hindu inancında çok önemli bir yeri vardır.

Hindu ve Budistler için Om ilk ses, yaratılışın ilk nefesi ve var oluşu devam ettiren titreşimdir. Om sesi Tanrı, Yaratılış ve tüm yaratılmış olanın Birliğini işaret eder. Ses ve form olarak Om sonsuz Brahman'ı (esas gerçekliği) ve tüm evrenleri temsil eder. Om tüm mantraların en kutsalıdır.

Bu üç ses, yani A=Brahma'yı (Yaratıcı), U=Vişnu'yu (Koruyucu), M=Şiva'yı (sona erdirici) şeklinde üç büyük Hindu tanrısını; yeryüzü, gökyüzü ve gök katlarından oluşan üç dünyayı simgelemektedir.

“A” sesi, diğer yandan Vaishvanara, yani evrenin başlangıcını sembolize ederken, “U” sesi Hiranyagarbha, yani sürekliliği, “M” sesiyse Iswara, yani dağılmayı sembolize ediyor. Bu üç kavrama atfedilen Brahma, Vişnu ve Şiva tanrıları da bu şekilde anılmış oluyor.

“A” ve “U” sesleri, ayrıca sırasıyla bedenin sol ve sağ tarafları üzerinden Sempatik Sinir Sistemini, “M” ise Parasempatik Sinir Sitemini ifade ediyor. İlki beynin sol yarısı tarafından kontrol ediliyor ve insanoğlunun fiziksel tarafını, diğeriyse sağ tarafın kontrolündeki duygusal yönünü sembolize ediyor.

Hindular yaradılış süreci başladığında bu süreci kontrol eden büyük ve tanrısal gücün bir titreşimle kendini ortaya koyduğuna ve bu titreşimin çıkardığı sesin de “aum” olduğuna inanıyor. Bu ses, tanrının, kesin gerçekliğin bir yansıması olarak kabul ediliyor. Fonetik olarak da bir başı ya da sonu olmadığı için var olan her şeyi kapsayıp kucakladığı düşünülüyor.

Vaastu vedalar “OM” (AUM) ışık frekanslarının ve ses titreşimlerinin, süptil atomik prensibin titreşiminin fiziksel madde ve deneyim için potansiyel taşıdığını bildiriyor.

Praşna Upanishad’da şöyle yazar:

"Om hecesi bir destektir; onu bilen huzura, güvene, ölümsüzlüğe ve korkusuzluğa kavuşur."

Katha Upanishad içerisinde bir bölümde şöyle yazar:

"Bütün Vedaların naklettiği, bütün çileciliklerin gereksinim duyduğu, dinsel öğrencilik yaşayanlara elzem olan sözcüğü sana açıklıyorum: Bu sözcük Om’dur. Bu hece gerçekten de Brahma’dır! Bu hece gerçekten de en yücedir! Bu heceyi bilenin her isteği yerine gelir! O en iyi dayanaktır. O en yüce dayanaktır. Bu dayanağı bilen, Brahma dünyasında mutlu olur."

Tanrıyı tasvir için kullanılmış olan bazı kayıtlarda bazı soyut kavramlar geçmektedir; bu kavramlarda Tanrı tasavvurunun başkaca bir cephesi beliriyor; bu mefhumlarda Tanrı bazen kainatta yer alan mevzularla ilgili olarak düşünülmüştür. Bilgi Tanrıdır. Tanrı bilinmesi gereken bir şeydir, kurban, ayin, merasim, kurban ederken sunulan şey, kurban ateşi, kuvvet, kudret, parlaklık ya da ihtişam, zaman, zeka, nizama aykırı düşmeyen arzu, ölümsüzlük, şöhret, saadet, söz, hafıza, deha, sebatkârlık, affedicilik, gerçek ve Om hecesi Tanrıdır.

Om, Hinduizm'de ve çoğu Hindistan'a özgü bazı başka inanç sistemlerinde dinsel ya da mistik etkisi olduğuna inanılan sözcüklerin (mantra) en kutsalı sayılan hece. Sanskrit dilinde birlikte o sesini veren a ve u ünlüleriyle m sesinden oluşur. Bu üç ses yeryüzü, gökyüzü ve gök katlarından oluşan üç dünyayı; Brahma, Vishnu ve Şiva'dan oluşan üç büyük Hindu tanrısını; Rig, Yacur ve Sama adlı üç kutsal veda metnini simgeler. Böylece Om hecesi gizemli biçimde bütün evrenin özünü temsil eder. Hindu ayinlerinde dua, ilahi ve meditasyonların başında ve sonunda söylenir. Belli bir kurala bağlı olmaksızın Budacı ve Caynacı ayinlerinde de kullanılır. Om hecesinin yazılı biçimi, 6. yüzyıldan sonraki yazma ve yazıt metinlerinin başını belirtmek için kullanılmıştır.

Om sembolü, Brahman’ı temsil eden kutsal hecedir. (Brahman, Hint felsefesi geleneğinde) hem içkin hem de aşkın olan hem evrende ve hem de kendisinde varolan en yüksek varlığa kendisiyle birleşmenin nihai ve en yüksek hedef olarak addedildiği dünya ruhudur.

Om hecesi, felsefi veda metinleri olan Upanishadların birçoğunda ele alınır; bunlardan Mandukya tümüyle bir heceye ayrılmıştır. Yoga uygulamalarında da kullanılan Om sözlü meditasyon teknikleriyle ilişkilidir. Puranalarda (Eski Bilge) ise mezhepçi amaçlarla kullanılır; Shiivacıların Om'u linga'nın (Shiva'nın simgesi erkeklik organı) simgesi olarak yorumlamasına karşılık, Vishnucular bu üç sesi Tanrı Vishnu, karısı Şri ve ibadet edenden oluşan üçleme biçiminde tanımlar.

Tüm Sanskritçe mantralar, güçlerini evrenlerin ifade bulduğu ilk ses dalgası ‘Aum, Om’ kelimesinden alır. Bu mantralarla meditasyon yaparken, kişi Tanrısal alandan açığa çıkan Söz ya da Om’u, ifade eden tüm seslerin kaynağını hatırlamaya teşvik edilir. Sonra kişi mantra ile birleşir ve onun ötesinde aşkın farkındalıklara geçer. Mantrayı dinlemek zihni sakinleştirir ve konsantrasyonu geliştirir.

Upanishadlar’da Om kutsal hecesinin üç hecesi (AUM) ile birlikte düşünülmesi gerektiği vurgulanır. Bir kimse sadece bir hece üzerinde derin düşünürse, bunun yol göstericiliğinde hemen bu dünyaya geri geleceği belirtilir. İlahilerin (Rigler) bu kişiyi insanların dünyasına taşıyacağı, orada çilecilik, saflaşma ve bağlılıkla büyüklüğü tecrübe edeceği ifade edilir. Bir kimse sadece iki hece üzerinde derin düşünürse, Yacur formüllerinin onu orta boşluğa, Ay dünyasına taşıyacağı, Ay dünyasında büyüklüğü tattıktan sonra ise bu dünyaya geri döneceği belirtilir.

Om’u meditasyonda kullanma fikri, Kaynağa tekrar dönme düşüncesiyle ortaya çıkmıştır.

 

Kaynak: https://www.gizliilimler.org/Aum--k1-Om-k2--Sembol.ue..htm