İtalya’nın Pompei şehrinin tüm halkı taş kesilerek öldü. Vezüv Yanardağı hepsinin üstünü lavla örttü. Şehir haritadan silindi. İyi ama ne olmuştu?

23 Ağustos 79’da Pompei’de Roma İmparatorluğu hüküm sürmekteydi. Şehrin edepsizliğe olan düşkünlüğü yüzünden tarihten silindiğine dair inanç hakimdir. Hatta bazılarına göre Pompei, Sodom ve Gomore gibi Allah tarafından cezalandırılan şehirlerden biridir.

Deli imparator Caligula, kendi kız kardeşiyle aşk yaşıyordu. Halkı da kendisi gibiydi. Bir ticaret şehri olan Pompei'nin dört bir yanı, genelevlerle çevriliydi. Dil bilmeyen gemiciler, bu genelevleri bulmakta zorluk çekmesinler diye binaların üzerinde penis şekilleri vardı. Ayrıca eşcinsellik de normal karşılanıyordu.

Felaketin olduğu gün şehirde normal hayat devam ediyordu. O gün, hava her günkünden biraz daha boğucuydu. Üstelik, çok hafif de bir deprem olmuş; fakat önemsememişlerdi. Biraz sonra, kül yağmuru başladı. İnsanlar, önce umursamadı. Belli ki yaşlı Vezüv, daha önce de böyle faaliyetlerde bulunmuştu. Ama bu seferki geçmedi.

Bazıları paniğe kapılarak limana doğru koşmaya başladı. Ama o da ne? Deniz kabarmıştı ve azgın dalgalar gemileri lavlara doğru atıyordu. Aynı zamanda gökten iri kum taneleri şeklinde kızgın taşlar yağmaya başladı.

Evlerine sığınanlar ise, yoğun kükürt dumanından boğulmamak için kendilerini dışarı atmakta, bu defa da üzerlerine yağan taşlarla helak olmaktaydılar.

İlk kayıplar, yere düşen gaz yüklü siyah taşların patlamasıyla verildi. Gökyüzü kararmıştı. Göz gözü görmüyordu. Tüm şehrin yok olması, birkaç saat sürdü. Korkunç felaketten hiç kimse kurtulamadı. On sekiz kilometrelik bir alan içerisindeki Pompei, lavlar altında kalmıştı. Pompei'nin 16.000 kişilik nüfusunun büyük bir bölümü, taş olmuştu. Vezüv, öylesine kuvvetli püskürmüştü ki, kül bulutları, felâketi haber verircesine Anadolu, Suriye hatta Mısır'a kadar uçuşmuştu.

Şehir öylesine aniden yok olmuştu ki insanların günlük yaşayışları tam o anda ne yapıyorlarsa öylece kalakalmıştır. Fırından çıkarılamamış ekmekler, sırtlarındaki mücevher çuvalıyla sokak kapısını açmaya çalışırken yığılıveren kadın ve erkekler. Kiminin başı ellerinin arasında, kimi çocuğuyla kaçma derdinde…

Ev ve dükkân kapılarında, sahiplerinin isimleri, umumi tuvaletlerdeki pislik bulaşıkları bile aynen duruyor. Tüm zenginlikler, makamlar, güzelliklerle birlikte Pompei'nin insanları taş oldu. O insanlar bugün İtalya'da açık hava müzesinde görülebilir.

Jeologlara göre, halkın ölüm sebebi kükürt gazı. Taşa dönmelerinin sebebi ise, yanardağın püskürttüğü volkanik tozun sertleşmesi. Bu lavlar, kalıp oluşturmuş, zamanla içerdeki vücut çürümüş; fakat kalıp aynı kalmıştır. Sonuçta, insan şeklinde boşluklar oluşmuş, kazıyı yapanlar, bu boşluklara alçı döküp ölen insanların heykellerini elde etmişlerdir.

 

 

 

 

 

 

 

 

Kaynak: https://www.gizliilimler.org/Tas-Kesilen-Insanlar-d--Pompei.htm