Nielawore
1778’de İsveçli bir kimyager olan Carl Scheele, bakır arsenikten oluşan parlak yeşil renkli bir pigment yarattı. Adını da Scheele’nin Yeşili koydu. 1848’de İngiltere’deki bir grup ressam, heykeltıraş ve şairin ortaya çıkardıkları Ön Raffaeloculuk akımında popüler oldu.
Scheele’s Green/ Schloss Green, ucuz ve kolay üretilebilirdi. Günümüzde yeşil boyalar genellikle arsenik içermemektedir. Ama yakut yeşili, Paris yeşili ve Schweinfurt Yeşili boyaların çoğu arsenik doludur.
Viktorya döneminde pek çok aile hastalandı. Fakat ortada görünen bir sebep yoktu. Evler temizdi, su kaynaklarında da bir şey bulunamadı. Fakat ailelerin ortak bir özelliği vardı: yeşil duvar kağıtları.
Arsenik yutmanı tehlikeleri biliniyordu ama 19.yüzyılda insanlar arsenik yüklü duvar kağıtlarının gerçekte kadar ölümcül olabileceğinin farkında değillerdi.
İddiaya göre, Scheele’nin yeşil duvar kağıdı Napolyon’un banyosundaki çizgili desenler Scheele’nin Yeşilidir. Hatta Napolyon bu renge diğer pek çok insan gibi tutkundu.
Banyodaki çizgili desenler ıslandığında veya küflendiğinde, içindeki pigment metabolize edilerek zehirli arsenik dolu buharlar açığa çıkarmıştı. Napolyon’un bu Scheele’nin Yeşili yüzünden olduğu iddia edildi.
1850’de Londra Hastanesi’nde çalışan ünlü kimyager Dr.Letheby, ölen bir kızın ölüm sebebinin arsenik zehirlenmesi olduğunu iddia etti. Doktor evi kaplayan duvar kağıdında arsenik dolgulu boyalar olduğunu ve bunun kızı öldürdüğünü iddia etti. Hatta kişinin boyaya birkaç saat maruz kalmasının ölmesi için yeterli olduğunu iddia etti.
Gazeteler bu teorinin imkansız olduğunu iddia eden karşı iddialar yayınladı. Thomas Orton da Dr. Letheby’e katıldı ve şüphecilere karşı tutumda bulundular.
Hatta Thomas Orton, gördüğü bazı zehirlenme vakalarından şu şekilde bahsetti:
“Bir süredir hasta çocuklardan oluşan bir aile tanıyorum. Çocuğu köylerine gönderdikten sonra iyileştiler. Tekrar eve getirildiklerinde yeniden hastalandılar. Evdeki duvar kağıdı kaldırılınca hastalık geçti.
Yine kendi mahallemde bir kişi ev temizlerken duvarlardaki yeşil kağıdı hafifçe fırçaladı. Bir iki saat içerisinde kocasıyla birlikte baş ve gözlerinde ağrılar oluştu. Üst dudağında ve burun deliklerinde tahriş meydana geldi. Tüm gece boğulma hissi yüzünden uyuyamadılar.”
Doktorların iddialarına rağmen rengin çok popüler olması sebebiyle işletmeler, büyük gelir kaynaklarından vazgeçmediler. 1859’da İngiltere’de ilk arsenik içermeyen duvar kağıdı William Woollams& Co tarafından üretildi.
1879’da Kraliçe Victoria’yı ziyaret eden bir devlet adamının hastalanmasından sonra Kraliçe Victoria, Buckingham Sarayı’ndaki tüm yeşil duvar kağıtlarını yırtıp attı. En nihayetinde boyanın kullanımını yasaklayan bir yasa çıktı.
Fotoğraf Kaynak:
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız