Kitap okumayı sever misiniz? Peki ya sıklıkla kitap satın alır mısınız? Kitap satın alıp da aldığınız kitapları okumadığınız oluyor mu peki? Eğer siz de böyleyseniz Japonların verdiği isimle siz bir Tsundoku’sunuz demektir.

Kendi ihtiyaçları için ayırdığı miktarı kitap satın alarak değerlendiren ve girdiği her kitapçıda soluğu birkaç dakika içinde kasada alan biriyseniz, bir noktadan sonra okuma hızınız kitap satın alma hızınızın gerisinde kalabilir. Siz durmadan kitap alırken bir noktada bu kitapların yalnızca bir kısmını okumuş olacaksınız. Ve bu durum bir süre sonra alışkanlık haline gelecek.

Hiç kimse, “Ben bunları yalnızca biriktireceğim, okuma niyetim yok” diyerek kitap satın almaz. Kütüphanemize eklediğimiz her bir kitabı, yakın gelecekte okumanın hayaliyle alırız. Japonlar her şeye olduğu gibi bu alışkanlığa da bir isim vermişler; kitapçıdan sürekli kitap alanlar Tsundoku olarak anılıyor. Eğer bol bol kitap alıp o kitapları da yalnızca kütüphanenize ekliyor ve de okumuyorsanız, siz bir Tsundoku olabilirsiniz.

Böyle deyince tamamen olumsuz gibi oldu ama aslında öyle değil. ütüphanenizde sizi bekleyen o kitaplar sizi psikolojik olarak olumlu yönde etkiliyor. Bunu örneklemek gerekirse ünlü İtalyan yazar Umberto Eco’nun kitaplığında otuz binin üzerinde kitap mevcut ve tahmin edersiniz ki bu kadar kitabı okuyup bitirmesi mümkün değil. Zaten Umberto Eco da kütüphanesinde yer alan kitapların tamamını okumadığını söylüyor. Peki, kendisinin bu kadar çok kitap sahibi olmasının sebebi ne olabilir?

Umberto Eco’ya göre kütüphanesinde yer alan tüm kitaplar, ona aslında hayata ve dünyaya dair ne kadar az şey bildiğini ve öğrenmesi gereken daha çok şey olduğunu hatırlatıyor. Yazarın hayata olan merakını da bilgisizliğinin cisimleşmiş hali olan bu kitaplar canlı tutuyor. Eco ne kadar çok kitaba sahipsek öğrenmeye de o kadar istekli olacağımız düşüncesinde. Siz de bu düşüncesine hak veriyor musunuz?

Eğer bir insan kütüphanesine her yeni günde yeni bir kitap ekliyorsa bu hâlâ düşünmeye, öğrenmeye ve gelişmeye açık olduğunun bir göstergesidir. Evrene dair cehaletini kabul eder ve bunu bir eksiklik olarak algılamaz, aksine zihnini her an yeni bilgilerle doldurur. Kütüphanesine yeni kitaplar eklemeyi bıraktığı zaman onun öğrenmeye arzusunun da noktalandığını ve artık kendine katacak yeni bir şey olmadığına kanaat getirdiğini düşünebiliriz.

 

Kaynak: 1