Kızıl, tüm kıtalarda hem en dikkat çekici hem de en az rastlanan saç rengiydi. Asya ve Afrika'da, toplam nüfus içindeki oranı %1'in altında kalıyor. Almanya'da nüfusun yakla­şık %2'si doğal kızıl, ABD'de ve İngiltere'de ise bu oran %4'lerde... %11-14 gibi yüksek bir oran da İskoçya'da yaşıyor.

Yunanlılar ve Romalılar, kızılın tonlarını birbirinden ayrı tutuyorlar­dı

 

Her iki halk da küflü kızıl tonları­nı iğrenç buluyordu. Yunan anfıtiyatrolarında oyuncular çılgın tipleri koyu kızıl, Roma sahnelerindeki oyuncular da köle rolünü, tilki kızılı rengindeki peruklarla canlandırıyor­lardı. Saçlarda beğenilmeyen kızıl tonları için, Latince'de "rufus" kelimesi kullanılıyordu.

En çok beğenilen tonları ise kızıl saç ya da altın kızılıydı. Bu tonlar da Latince'de "rutilus" olarak geçiyordu. Romalı zengin kadınlar, Germen kadınlarının altın kızılı parlayan saç­larını oldukça egzotik buluyor ve çok beğeniyorlardı.  Taklit edebilmek için, saçlarını sodalı sabunla yıkaya­rak rengini açmaya çalışıyorlardı. Bunun üzerine de ya altın tozu serpi­yorlar ya da saçlarını erguvani renkte iplerle örüyorlardı. Bu yüzden, Germenler'in saç örgüleri ve perukları çok değerliydi.