20. yüzyıl düşüncesini allak bullak eden psikanaliz ekolünde de örneğin Sigmund Freud'un "Traumdeutung" unda (Düşlerin Yorumu), düş­te görülen yılan, erişmek istenen "fallus"un sembolik anlatımıydı ve semavi dinlerin temel doktrinine geri gidiyordu.

Sadece Freud, rüyalarda ortaya çıkan sembollerin kişisel ol­duğunda ısrar ederken; Carl Gustav Jung, rüyalardaki sembollerin, insan­lığın "kolektif bilinçaltı"ndan kay­naklandığını ve bütün kültürlerdeki insanlar için aynı anlamı taşıdığını belirtti. Burada önemli olan, kişisel ya da geniş ölçekte, yılanın kadını, yani Havva'yı baştan çıkaran "fallus" olmasıydı.

Orta Çağ'a gelindiğinde, kilise ba­balarının bakışı farklı bir varlığı dev­reye soktu. Yılan, Havva'yı baştan çıkarırken kendiliğinden mi böyle davranmıştı? Yoksa başka bir varlı­ğın ajanı mıydı? Muhtemel bir varlı­ğın adı da kondu ve ona "Şeytan" dendi. Yani yılan, Şeytan'a kapılmış ve Havva'yı yoldan çıkarmış oldu.