Güney Kore kültürünün bireyciden çok toplumcu bir kültür söyleyebiliriz. Ancak son dönemde tek başına yaşamanın giderek arttığını görüyoruz ülkede. Bu durum da yeni bir kavramın ortaya atılmasına neden olmuş: honjok.

2010’lu yıllardan itibaren kullanımı artmaya başlayan “honjok” kavramı, “tek başına” anlamına gelen “hon” ile “kabile” olarak çevrilen “jok” kelimelerinin birleşiminden oluşuyor. “Tek kişilik kabile” şeklinde tanımlayabileceğimiz bu kavram, günlük hayat aktivitelerini tek başına yapmaktan yana bir yaşam tarzını ifade ediyor.

Şunu da belirtmek gerek, kendi ayaklarınızın üzerinde durmak ve bağımsız olmak, illaki honjok tarzı bir yaşam sürdüğünüz anlamına gelmiyor. Kendinizi honjok olarak tanımlamanız da herhangi bir topluluğa katılmanıza engel değil, tabi sanal topluluklar bu konuda daha ön planda diyebiliriz.

Ülkede geleneksel olarak benimsenen sosyalleşme biçimlerini değiştirmeye başlayan honjok, beraberinde başka kavramları da getirmiş. Bunlar genel olarak şöyle:

• honbap: tek başına yemek yemek
• honsul: tek başına içmek
• honnol: film izlemek ve karaokeye gitmek gibi eğlenceli aktiviteleri tek başına yapmak
• honhaeng: tek başına seyahat etmek
• honyeong: tek başına sinemaya gitmek
• honsho: tek başına alışveriş yapmak

Spektrumun farklı noktalarında karşılaşabileceğimiz honjok yaşam biçimleri, özünde ülkedeki geleneksel toplumsal yapıya ve o yapının önerdiği hayat tarzına karşı çıkma amacı taşıyor. Toplum, hiyerarşi ve otoritenin korunmasını bireyin arzu ve ihtiyaçları da dahil her şeyin önüne koyuyor. Bu toplumsal yasalara göre yaşamak istemeyen genç ve genç yetişkinler de kendilerini honjok ile ifade etme yoluna gidiyor.

Bu durumda hem genel olarak toplumsal beklentileri karşılayacak imkanlardan uzak olmak hem de o toplumsal yasaların artık tatmin ediciliğini kaybetmesi önemli bir rol oynuyor. Ekonomik koşulların iyice ağırlaştığı, emeğinizin karşılığını doğru dürüst alamadığınız, geleceğin belirsizlikten başka bir şey vadetmediği ve kendinizi ifade etmekten yoksun olduğunuz bir ortamda iyi bir öğrenci olmak için çabalamak, makbul bulunan bir işe girmek, mezun olur olmaz bir aile kurup çocuk yapmak eskisi kadar cazip gelmiyor. Baş döndürücü bir hızla ilerleyen modern yaşam ve karşıladıkça üzerine bir yenisi daha eklenen geleneksel beklentiler kişisel veya kamusal her alanda rekabeti iliklerinize kadar hissettiriyor ve günün sonunda şu soruyu sormanıza neden oluyor: “Ne için bunca çaba?”

Ataerkil sistemin kadın ve erkeği belli kalıplara zorlaması da bir başka etken. Ülkemizdekine benzer şekilde Güney Kore’de de kadınların belli bir yaşta evlenmesi, işini bırakıp evine ve çocuğuna odaklanması; erkeklerin ise eve ekmek getirmesi bekleniyor. Bekar olmak acınası görülüyor; evlenmediğinizde ekonomik, psikolojik ve fiziksel bazı problemlerinizin olduğu varsayılıyor. İş ortamında cinsiyetçilik de bir hayli yaygın, kadınlar çoğunlukla aynı işi yaptıkları erkeklerden çok daha az maaş alıyor. Bu yüzden gençler, klasik iş anlayışından da geleneksel kodların sürdürülmesinden başka bir şey görmedikleri evlilikten de uzaklaşma taraftarı.

Teknolojik imkanların artmasıyla sürdürmesi giderek kolaylaşan honjok, toplumun katı kurallarına göre yaşamamanın bir yolu olarak görülüyor. Honjok’un giderek yaygınlaşması sonucu tek kişilik daire, ürün ve hizmetlerin satışında belirgin bir artış yaşanıyor. Doğum oranlarının da önceki yıllardan daha düşük olduğu gözlemleniyor.

Honjok, geleneksel toplum yapısına göre yaşamayı reddederken o yapıyı değiştirme yoluna gitmekten çok denklemden çıkmaya çalışmanın bir ürünü. Tek başına olmak/yaşamak ile mutsuzluk arasında doğrudan bir ilişki olmadığını ortaya koyan bu yaşam biçimi, kişiyi sosyal becerilerini geliştirmesini önleyecek kadar izole bir hayat kurmaya itme tehlikesini de içinde barındırıyor.

 

Siz bu kültür hakkında neler düşünüyorsunuz?

 

Kaynak: 1

Honjok yaşam tarzını benimseyen insanlar tek başınalığı hayatlarının farklı yönlerine farklı oranlarda adapte edebiliyor. Bu kişiler bir restoranda yemek yemek, seyahat etmek, sinemaya gitmek ve alışveriş yapmak gibi günlük rutinlerimizde yer alan pek çok şeyi tek başına yapıyor. Tek başına yaşamayı tercih ediyor, sosyal çevresini oldukça kısıtlı tutuyor ve bir ofise bağlı kalarak çalışmanın alternatif yollarını arıyor. Bazıları seksten veya romantik ilişkiden uzak dururken bazıları evlenmemeye ve çocuk sahibi olmamaya karar veriyor ya da bu kararları çok sonraya erteliyor.