Eşini veremden kaybettiğinde sanki dünyası yıkılmıştı Albay Hafız Halit Bey’in… Ülkenin her bir köşesi zapt edilmiş, vatan savunması elzem bir hal almıştı. Almıştı almasına da küçük kızı Nezahat ne olacaktı. O gece karar verdi götürecekti 9 yaşındaki kızını da yanında. Topladı eşyaları ayrılıyordu artık İstanbul’dan… O sabah üç yıl boyunca cephelerde geçen yolculuğu başladı Nezahat Onbaşı’nın…

Nezahat Onbaşı vatanın içinde olduğu durumu biliyordu. Ama cephede yaşananlar hakkında hiçbir fikri yoktu. Babasından başka güveneceği kimsesi yoktu. 70. Alay saflarına katılmak için yola çıktıkları daha ilk gece donma tehlikesi atlattı. Çok korkmuştu Halit Bey. Gece boyunca bağrına basacaktı yavrusunu. Nezahat at binmeyi silah tutmayı öğrenir askerlerden. Erlerin kullanılmayan kıyafetlerinden minik Nezahat’a bir asker elbisesi dikilir. 70. Alay’ın adı ‘Kızlı Alay’dır artık.

Gediz Hattı’nın savunması sırasında yaşananları hayatı boyunca unutamayacaktır. Yanı başında çarpışan Mehmetçik’in şehit oluşunu, şarapnel parçalarının parçaladığı gövdeleri, feryat figanları… Gediz Cephesi’nde başarılı olan tek cephe 70.Alay’dır. Bu cephe minik Nezahat’a Onbaşı rütbesi kazandıracaktır. Anılarında Atatürk ile karşılaşmasını ömrünün sonuna kadar unutmayacaktır. Atatürk neden savaşta olduğunu sorduğunda:’ Ben bu askerlerin kalesiyim. Eğer savaştan geri dönmek isterlerse karşılarında beni bulurlar.'

Onlar GERİ DÖNMEYİ hiç düşünmediler…

Bez bebekleri ile oynayacakları yaşlarda vatan savunması için bir an bile,

GERİYE DÖNMEYİ düşünmeyen tüm şehitlerimizin anısına SAYGILARIMIZLA…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kaynak: mitologoscom