Rigveda’da İndra’nın hizmetkarı olan Marutlar, önemsiz fırtına tanrılarıdır. Marutas, Marutagana olarak da bilinirler. Rudra’nın inek Prişni’den doğma oğullarıdır.

Marutlar, demir dişli, aslan gibi kükreyen, altın silahlı, vahşi, salgırgan, altın savaş arabalı ve kuzeyde yaşayan varlıklar olarak tasvir edilirler. Sayıları 27 ve 60 arasında değişir.

En önemli Marutlar: Vayuvega (rüzgar hızı), Vayubala (rüzgar kuvveti), Vayuha (rüzgar yok edici), Vayumandala (rüzgar dairesi), Vayujvala (rüzgar alevi), Vayuretas (rüzgar tohumu) ve Vayucakra (rüzgar diski)’dır.

Vedik mitolojide Marutlar İndra’ya eşlik eden genç savaşçılardır. Ramayana’da ise Marutlar, İndra Diti’yi şimşeğiyle 49 parçaya ayırınca oluşurlar.

 

Efsaneye göre Diti’den geriye kalan et parçalarını görünce üzülen Parvati, İndra’dan onları çocyuk haline getirmesini ister. İndra da onları şekillendirir ve can vererek Marutlar haline dönüştürür. Parvati çocukların ağlamasına dayanamayınca İndra’ya onların susmasını sağlamasını ister. Bu yüzden çocuklara Ma Rodih (Ağlamayan) adı verilir.