M.Ö. 508 yılında Roma orduları, Kral Porsenna yönetimindeki Etrüsk Devleti’nin sınırlarına kadar ilerlemişti. Orduların kuşatmaları, zaman zaman birbirlerinin topraklarını işgalle ve türlü saray entrikaları ile yıllarca devam etti. Kaynaklara göre henüz çocuk yaştaki CLOELİA, ülkesinde kadın erkek, genç yaşlı herkes savaş meydanlarında iken mücadeleden geride kalamazdı. Çetin savaş koşulları içinde öncelikle yaşıtları arkadaşlarını örgütledi Cloelia: Hiçbir şey yapamazsak cephe gerisinde yardım ederiz. Bizlerin çocuk olması önemli değil burada elimiz kolumuz bağlı oturamayız.” diyerek kendisi ile birlikte yoldaşlarını belirledi.

Etrüsk Devleti’nin en ihtişamlı kenti Culusium kuşatmasında dokuz arkadaşı ile birlikte esir düştüğü ilk andan itibaren kaçış planları yapmaya başlar. Kaçacaktır kaçmasına da arkadaşlarını bırakıp gitmek içinden gelmemektedir. Öncelikle arkadaşlarını örgütlemekle işe koyuldu. Arkadaşları korkuyordu çünkü hepsi çok küçüktü. Yoldaşlarını cesaretlendirmek için Cloelia: “Eğer birlikte hareket edersek bu esaretten kurtulabiliriz. Ailelerimiz bizim için bu duvarların dışında savaşmaya devam ediyor. Düşman topraklarında esaret içinde yaşamaktansa ölmeyi yeğlerim.”

Kaçacakları gece hiçbirini uyku tutmadı. Sabahın ilk ışıkları ile atlarına binerek Tiber Nehri’nin kıyısına doğru sürdüler atlarını. Nehri yüzerek geçtiler. Hiç mola vermeden saatlerce yürüdüler. Cloelia hiçbir arkadaşını geride bırakmadı. Kendi de çok küçüktü ama lider olmayı seçmişti bir kere. Biliyordu ki bir lider düşerse ahalisi yok olurdu. Roma’ya ulaştıklarında hayatta kalan büyükleri ile kavuşmaları görülmeye değerdi.

Cloelia’nın Kral Porsenna’ya geri teslim edilmesi için uzun süre pazarlıklar sürmüştür. Küçük yaşına rağmen, arkadaşlarını esaretten kurtarması onu bir halk kahramanı olmasını sağlamıştır.

Akıntıyla herkes yüzebilir. Gerçek kahramanlar ise akıntıya karşı yüzer. Eğer ki mücadele tek ve bir olmak yerine birlik ile yapılırsa zafere ulaşır.

 

 

 

 

 

 

Kaynak: mitologoscom