Kefalos günlerden bir gün güzelliği dillere destan, gülüşü ile insanın içini aydınlatan Prokris’i görür. Kefalos günlerce Prokris’in peşinden koştuktan, eğer birlikte olurlarsa güzel günler yaşayabilecekleri ile akıl almaz diller döker. Kefalos’un kendine verdiği değer ve emeğe aşık olan Prokris, sonunda aşk dolu bir evlilik için ikna olmuş.

Aşkları her gün güçlenen sevdalıların kaderi, Kefalos’a Şafak Tanrıçası Eos’un göz koyması ile değişir. Eos aşık olduğu adam ormana gelmeden önce, yeri, göğü doğadaki en çekici renklerle boyamaya başladı. Fakat Kefalos’un gözü aşkı Prokris’ten başkasını görmüyordu. Hırsından deliye dönen Eos, Kefalos’un karısına sadakat testi yapmayı önerdi. Tanrıçaya gülüp geçen Kefalos ülkesinin katıldığı bir savaşa katılıp geri döndüğünde, Eos kulağına fısıldamış yine: “Karın sana gerçekten sadık mı?”. ‘Tamam’ demiş değiştir kılığımı ama sen kaybedeceksin.

Evinin yolunu tutmuş ama içi içini yemiş neden böyle çirkin bir oyuna ortak oldum diye. Eve geldiğinde karısını tanımakta zorluk çekmiş. Karalar bağlayan karısının aşık olduğu gülüşü uçmuş gitmiş gözlerine sonu gelmez hasret ve matem gelip yerleşmiş. Kefalos ne kadar nifak tohumu saçmaya çalışsa da Prokris tüm yakınlaşma girişimlerine kulaklarını tıkamış. Hatta kocasının yokluğunda işlediği kumaşları ve kocasına hediye ettiği hedefini şaşmaz oktan bahsetmiş. Aylarca hasret kaldığı karısının üzüntüsüne daha fazla dayanamayan Kefalos, sarılmış karısına sevgi ile, özürler dilemiş böyle bir oyun oynadığı için.

Eski günlerine döndüklerine inandıkları biran Eos bu sefer Proklis’i kandırmış: “Kocan seni ormanda aldatıyor” diye. Kocasını aramaktan bitap düşen Prokris bir çalının ardında dinlenmek için oturduğu sırada, sol göğsünde dayanılmaz bir acı hissetti. Bir okla vurulmuştu hem de hayatını adadığı kocasına hediye ettiği hedefini şaşmaz okla... Kefalos ise daha önce dünyada duyulmamış bir çığlık atabilmiş yalnızca...

Sadakat oyun değildir, kazananı da yoktur…

 

Kaynak: mitologoscom