Rusya masallarında ve Slav mitolojisinde Ateş Kuşu, Zhar-Ptitsa, kanatları gümüş ve altın; gözleri kristal şeklinde parlayan ve genellikle altın bir tüneğin üzerinde tasvir edilir.

Altın elmalar yiyerek beslenen Ateş Kuşu, tavus kuşu büyüklüğündedir. Geceleri uçtuğu yerlerde parlak ışıklar saçar. Öyle ki Ateş Kuşu’nun tek tüyü bile bir odayı aydınlatabilecek güçtedir. Ay bir tane tüyünden gece lambası yaptığımı hayal ettim şuan. Gerçek bir tüyden gece lambası. Çok güzel olmaz mıydı?

Rus masallarında Ateş Kuşu Çarın altın elmalarını yer ve bu yüzden yakalanması emredilir. Uzun ve tehlikeli olan bu görevi başarabilene değerli bir ödül vardır. Fakat Ateş Kuşu’nu yakalamaya çalışan kahramanların hiçbiri başarılı olamaz ve ellerinde sadece tek bir tüy kalır. 

Tek bir Rus masalında kahraman yardımcılarıyla birlikte kuşu yakalamayı başarır ve sevgilisi ile ülkesine döner.

Ateş Kuşu sanata da ilham olur. Pyotr Yerşov’un 1834 yılında yazdığı “Küçük Kambur At” şiirine ve Igor Stravinsky’nin 1910 tarihli “L’Oiseau de feu” yani Ateş Kuşu isimli balesine ilham olur.

Rusya’nın komşu ülkelerinde Ateş Kuşu, altın renkli tavus kuşu olarak tasvir edilir. Yine Rus mitolojisindeki Sirin ve Grimm Kardeşlerin ‘Altın Kuş’ gibi pek çok hikayeyle benzerlik gösterir.