Türk, Altay ve Tatar mitolojisinde ateş tanrıçası olan Od Ana, değişik Türk dillerinde Vot, Vut, Uğot, Uyot Ana olarak da bilinir. Moğollar Gal Ece derler.

Türklerde ateş̧ ve ocak maddi ve manevi pek çok işlevi yerine getirir. Ateş̧ ruhunun koruyucu ve yardım edici özelliği vardır. Bu neden Od Ana, cezalandırıcı, temizleyici, tedavi edici ve bereket verici olarak görülür.

Ocak evin tam ortası ve kalbidir. Od Ana, genel olarak evlerdeki ve çadırlardaki ocakları ve ateşini korur. Her ocağa bir İye (koruyucu ruh) gönderir. Bu iye insanları kötülüklerden uzaklaştırıp korur. Özellikle çocukları ve hayvanları musibetlerden ve hastalıklardan korur. Bir evde ölüm olduğunda aile için “Ocağı söndü” denilir. Yani ocak, ailenin varlığının, birlik ve beraberliğinin sembolüdür.