Baltık mitolojisinde güneş tanrıçası olan Saule, ölüm ve yaşam ile ilişkilendirilir. Aynı zamanda yetim ve talihsiz insanların koruyucusudur. Güneş ışınları ‘Saules Meita’ olarak anılır ve güneşin kızı olarak kabul edilir.

Saule, ay tanrısı Menulis ile evlenir. Bu evlilikten Dünya gezegeninin de aralarında bulunduğu sayısız gezegen ve yıldız çocukları doğar. Saule bir gün Menulis’in kendisini aldattığını görür. Bunun üzerine onun yüzüne vurarak yaralar. Menulis’in yüzünde oluşan yaralar, bugün bile Ay yüzeyinde görülen izleri oluşturur.

Aldattığını görünce Saule, kocasını yanından kovar. O günden beri ay ve güneş gökyüzünde ayrı dolaşır. Ama ikisi de çocuğu olan Dünya’yı görmek ister. Bu yüzden Güneş gündüz parlar, Ay ise geceleri ziyaret eder.

Saule, altın rengi elbiseler giyen, elinde taşıdığı sürahiden ışık saçarak gökyüzünde yolculuk eden, bakır tekerlekli bir arabaya binen, gökyüzündeki tepelerin ardındaki şatosunda yaşayan bir kadın olarak tasvir edilir. Güneş tanrıçası adına yılda iki kez yaz ve kış gündönümlerinde sırasıyla Ligo ve Kaledos adı verilen festivaller düzenlenir.