Mantar, Orta Asya şamanlarının "Esrimeli Gökyüzü" yolculuklarında kullandıkları bir yiyecektir. Gökyüzü varlıkları ve Tanrı ile iletişimi sağlamak, çoğu zaman bu tür Halüsinojenik maddelerin vücuda alınması ile olur.

Antropolog John Rush'a göre, Sibirya Şamanizm’inde kutsal olarak kabul edilir ve hediye olarak verilir.

Mantar yeniden doğuş ile alakalı bir simgedir ve mantar suyu, ‘Hayat Suyu’ düşüncesi ile de bağlantılıdır. Şamanlar şarap, rakı, kımız vb. alkollü içecekleri de bu maksatla kullanmış ve bu tür içkiler, başka bir boyuta gitmeyi olanaklı kılan hayat suyu olarak görülmüştür.

Türk kültüründeki Geyik Mantarı tabiri, bu eski yeniden doğuş düşüncesi ile alakalıdır. Türk mitlerinde, ölümsüzlük otu yiyen geyikler sonsuz yaşama kavuşurlar. Mantar, göksel ve tanrısal boyuta geçmeyi sağlar. Tanrıyla bütünleşen insan, ölümsüz olur.

 

Kaynak: Kadim Türk Tarihi ve Mitolojisi