Tibet Mitolojisinde 3,5 m boyunda dev insanların yaşadığı ve başkenti (Sanskrit) Şamballa (Shamballa) olan bir yeraltı krallığı olan Agartha, çeşitli kaynaklarda ‘Ulu Ülke’, ‘Yasak Topraklar’, ‘Bilgelerin Ülkesi’ ve ‘Dünyanın kalbi’ olarak geçmektedir. 

Vedalarda geçip Hintçe Aryavanta, Çince Hsi Tien, Kırgızca Canaydar olarak anılan bu efsanevi diyarı tanımladığı sanılmaktadır. Fransız okültist yazar Alexandre Saint-Yves d’Alveydre Avrupa’da Agarta’dan bahseden ilk yazar olup, sonradan Polonyalı yazar Ferdynand Antoni Ossendowski “Yaratıklar, İnsanlar ve Tanrılar” adlı eserinde yeraltında bulunan bir krallığı anarken Budistlerce “Agharti” olarak anıldığını vurgulamıştır.

Willis Emerson’un ‘The Smoky God’ (Dumanlı Tanrı) adlı eserinde Şamballa’da iki yıl geçiren bir Norveçli denizcinin hayat hikayesini anlatmakta, dumanlı güneşle aydınlatılan yeraltı kolonilerinden bahsetmektedir. Agarta çoğunlukla Vajrayana Budizmi ve Tibet Kalakhakra öğretisinde bahsi geçip Rus okültist Helena Petrovna Blavatsky (1831-1891) tarafından Avrupa’da tanıtılan Şambala ile karıştırılmıştır.

1926 yılında Tibet’e giden Alman gizemcilerin burada gelecek hakkında kehanette bulunma yeteneğine sahip olduğuna inanılıp ‘Agarta Ustaları’ olarak bilinen bazı Tibetli keşişleri Berlin’e götürerek “Yeşil Adamlar Topluluğu” adlı ezoterik bir loca kurmuşlardır. Nazi idealine hizmet amacıyla sıradan Almanları Ari üstün insana dönüştürmek ve Almanya’nın savaşı kazanması için uğraşmışlarsa da başarısız olmuşlardır.

 

 

Kaynak: Özhan Öztürk- Dünya Mitolojisi