Harut ve Marut tanrının iki meleğidir. Bazı inanışlarda isimleri Şemhazai ve Azael’dir. Bu iki melek tanrı insanı yaratınca bunun kötü bir fikir olduğunu söylemişler. Eğer dünyada kendileri olsalardı sürekli ibadet edeceklerini söylemişler. 

Tanrı da cevap olarak eğer onlara şehvet duygusunu verseydi, insanlardan çok daha fazla günah işleyeceklerini söylemiş. Ama melekler kendilerine çok güveniyormuş. Tanrı onlara şehvet duygusunu vermiş ve yeryüzünde Babil’e göndermiş.

Harut ve Marut yeryüzünde Ester adında bir kadına aşık olmuşlar. Kadın onları tanrının en büyük adını zikretmesi karşılığında birlikte olmak ile kandırmış. Ester, tanrının bu adını zikrederek göğe yükselmeyi başarmış ve tanrı onu yıldız olarak ödüllendirmiş bu çabası için. (Zühre/ Çoban yıldızı)

Harut ve Marut yeryüzünde Ester adında bir kadına aşık olmuşlar. Kadın onları tanrının en büyük adını zikretmesi karşılığında birlikte olmak ile kandırmış. Ester, tanrının bu adını zikrederek göğe yükselmeyi başarmış ve tanrı onu yıldız olarak ödüllendirmiş bu çabası için. (Zühre/ Çoban yıldızı)

Harut ve Marut ismi, Ahura Mazda’nın  Ameşa Spentaları’ndan olan Haurvatat ve  Maurvatat’tan gelmektedir. Harut ve Marut Kuran’ı Kerim’de Bakara Suresi’nde de geçmektedir.