Aztek mitolojisinde yağmur ve nemin tanrısı olan Tlaloc, Meksika’da çok önemli bir tanrıdır. Toprağın bereketli olması ve bu sayede ekinlerin büyümesi için yağmur önemli bir faktördür. E haliyle yağmur tanrısı ne kadar önemlidir siz düşünün. Tlaloc, yağmurun kaynağı olarak düşünülen Meksika Vadisi’ndeki dağlarda yaşar. Genelde sırt üstü yatarak, dizleri vücuduna doğru çekilmiş şekilde tasvir edilir. Muhtemelen dizleri yağmur getiren dağları simgeler.

Tlaloc, Zümrüt Leydi olarak bilinen Chalchihuitlicue ile evlidir. Bu evlilikten Tlaloclar yani Bulutlar denilen bir sürü çocuğu vardır. Genellikle suyun rengini simgeleyen yeşim taşından tasvir edilir. Bazı tasvirlerinde elinde altın bir yılan bulunur. Yılan o dönemde şimşeği sembolize eder. Çünkü yağmur tanrılarının, dağlardan gelen güçlü fırtınalarla yağmur getirdiğine inanılır.

Tlaloc kendisini dış dünyaya üç farklı şekilde gösterir: şimşek, yıldırım ve gök gürültüsü. Tlaloc betimlerinin çoğu doğduğu yön olan doğuya doğru olsa da her dağın zirvesinde ve dört ana yönde yaşadığına inanılır. Pusulada yönleri gösteren sarı, yeşil, kırmızı ve mavi renkleri Tlaloc’un kıyafetleri üzerinde de vardır. Hatta kıyafetlerde gümüş çizgiler de var ki bu gümüş çizgiler dağlardaki selleri simgeler.

Tlaloc yerli el yazmalarına göre koyu tenli, kocaman yuvarlak gözlü, sıralı azı dişleri olan ve dudaklarının üzerinde uçları yukarı doğru dönük yarım daire şeklinde mavi bir çizgi olarak tasvir edilir.

Tlaloc’un Diyarı olarak anılan Tlalocan, bolluk ve bereket diyarıdır. Bir nevi sulak cennettir. Dediğim gibi Meksika’dan bahsediyoruz. Su önemli anlıyor musunuz? Şey gibi düşünün, çok çetin geçen kış ve uzun süren kışı yaşayanlar ne diyordu? Winter is coming. Burada da ne önemli? Su. Bu yüzden Tlaloc önemli, onun diyarı da cennet.

Cennetten kimler yararlanıyor? Boğularak, önemli hastalıktan veya yıldırım çarparak ölenler. Yani ‘kıyamam’ dediklerimiz. Tlalocan’da sonsuza dek mutlu yaşıyorlar.

Bu sebepten ölmeyenler nereye? Her şeyi yutan hüzünlü ölüm tanrısının diyarı, Mictlan’ın karanlık diyarına.

Her sene Tlaloc’a kurban verilir. Kimler kurban edilir? Bakire ve özellikle küçük çocuklar. Hatta kurban edilirken çocuklar ağlarsa o sene yağmurlu ve mutlu bir sene olacak inanışı vardır. Kurban edilirken de çocuğun ağlamaması mümkün mü bilemedim ama neyse. Aztek mitolojisi bu şimdi biz ne diyelim.

Erzalqualiztli denilen bir ana festival vardır. Bu festival yaklaşık 13 Mayıs’a yani fasulye yemekleri yedikleri zamana denk gelir. Bu festivalde rahipler göle girerek tanrının özel koruması altında olduğuna inanılan kurbağaların seslerini taklit ederler.

Bir diğer festival de Meksika yılının 2 Şubat’ında kutlanır.

Ayrıca Tlaloc’a insan kurban etme törenleri düzenlenir. Bu törenler Tlaloc’a adanmış yapay göllerin yanında yapılır. Her yıl 5-6 çocuk dağın çeşitli bölgelerinde kurban edilir. Kurbanların kalpleri çıkartılır ve geri kalanları göllerin yanına kurulan mezarlıklara gömülür.

Popocatepetl ve Teocuinani dağları tanrının özel bölgeleridir. Bu yüzden bu dağların tepelerine tasvirlerine de uyması için yeşil taştan tapınak inşa edilir.

Nahua inancına göre; besin ve yağmuru sürekli yaratmak tanrılarda güçsüzlüğe sebep olur. Bu yüzden Nahualar bu güçsüzlüğü çözmezlerse tanrının yok olacağına inanırlar. Bu güçsüzlüğü çözmek için tanrılara sekiz yıl dinlenme ve toparlanma zamanı tanırlar. Sekiz yılda bir Atamalqualiztli denilen lapa ve su orucu festivali düzenlenir. Bu sekiz yılda herkes barbar yaşamına döner. Festivalde hayvan ve kuşları temsilen kıyafet giyerler ve temsil ettikleri hayvanların seslerini taklit ederler. Bu şekilde Tlaloc’ın heykeli etrafında dans edilir.

Sekiz sene boyunca tanrıyı bereket ve yağmur getirdikten sonra dinlendirip eğlendirirler. Bir göl kurbağa ve su yılanlarıyla doldurulur. İnsanlar doldurulan bu göle girerek sürüngenleri ağızlarıyla tutarak midelerine indirir. Bu festivalde yenilebilecek tek bir tahıl vardır. O da suyla yapılan mısır lapasıdır.

 

 

 

 

 

 

 

 

Kaynak: Lewis Spence- Aztek Mitolojisi