Ölümle mücadele etmek ve doğayla barışmak için çeşitli kültürlerde şamanlar ortaya çıkmıştı. Kılsız bedenini başka hayvanların kıllı postlarıyla kamufle etmiş, başına geyik boynuzları takarak doğaya “ben senin bir parçanım” mesajını vermişlerdir.

Amaçları doğanın ölümcül gücünden korunmaktır. Avlanan geyiğin postunu giyip boynuzlarını kafasına takan bu kişi geyiğin dolayısı ile de doğanın güçlerine de sahip olmuştu. Ölüme kendi silahlarıyla karşılık veriyordu.

Şaman, pagan kültürünün, doğa dinlerinin en önemli karakteridir. Doğa ile insan arasındaki iletişimi sağlayan şamandır. Doğanın şifa dağıtan ilaçlarına hakim olan şaman, aynı zamanda büyüleriyle ölümü insandan uzak tutmaktadır. İnsana, doğaya karşı mücadelede kullanılacak en iyi silahların yine doğadan alınmış silahlar olduğunu anlatan bir bilgedir şaman.

Şamanlar ilk mitos anlatıcılarıdır. İnsanlar doğayı kızdırmadan yaşayabilsin diye tanrıların, doğanın ve ölümün öykülerini anlatır onlara. Ateş etrafında dans eder, büyüler ve kutsal kuşuna/hayvanına binerek gökyüzüne çıkar. İnsanlara tanrılardan yeni haberler ve öyküler getirir.

 

 

 

Kaynak: İsmail Gezgin- Sanatın Mitolojisi