Modern fantastik edebiyatta kendine oldukça büyük bir yer bulan “düşmüş melekler” kültünün kaynağını Tevrat olarak kabul edebiliriz. Her ne kadar kesin bir tasvir veya hikaye olmasa da genel bilgilerden kısaca bahsedebiliriz.

Serafların ortaya çıkışında iki farklı versiyon vardır. İlkinde Seraflar kötü davranıp Tanrı’ya isyan etmiş, cennette meydana gelen melekler arası bir savaşı kaybetmiştir. Böylece cennetten kovulup yeryüzüne gönderilmişlerdir. Diğer görüşte ise Tanrı’ya itaat eden sıradan melekler olup yeryüzüne gözcü melekler olarak gönderilmişlerdir.

Yeryüzüne gönderildikten sonra Tanrının kesin emirlerinden olan ‘İnsanlarla ilişkiye girme’ kuralını çiğnemişler ve kadınlardan melez çocuklar dünyaya getirmişlerdir. Bu melez çocuklar sonradan devler olarak anılmış, kanatları sadece nefes almaya yarayan Nefilimler olmuşlardır. Nefilimler normal insanlara göre daha güçlü, hızlı, büyük ve çeşitli yeteneklerle donatılmışlardır. Normal insanlara karşı avantajlı oldukları için melekler sonrasında dünyayı terk etmiş, melez çocukları ise zamanlar insanlar tarafından yok edilmiştir. Davut’un öldürdüğü Goliath’ın da bir nefilim olduğu düşünülmektedir.

Çoğu zaman ise serafim ve nefilim aynı şey sayılmış, “Tanrı’nın oğulları” olarak tanınmışlardır. Bugünlerde ise fantastik kitaplarda, efsanelerde, güzel düşmüş/kovulmuş melekler sıkça karşımıza çıkmaktadır.