Afrika mitolojisinde gökyüzü ve şimşek tanrısı olan Şango, Orişa ve Yoruba halkının atasıdır. Nijer nehir tanrıçası Oya ve Oşun nehri tanrıçası Oşun’un kocasıdır. Sango, Xango, Çango, Oba Koso, Jakuta, Nago Şango olarak da bilinir. Şango’nun en önemli hizmetkarı Afefe (rüzgar) ve Oşun Mare (gökkuşağı)’dır. Afefe’nin sembolü koç; Oşun Mare’nin sembolü ise şimşektir.

Şango başlarda ölümlü bir insandır. Oyo halkının üçüncü kralı olan Şango, 7 yıl süren krallığında zamanla tanrılaştırılmıştır. Şango’nun doğaüstü güçleri vardır. Şimşek göndermek ve ateş solumak gibi.

İki düşmanını birebir mücadelede öldürür. Fakat bu düello cinayet olarak görülür. Ailesi, dostları ve Şango kabileden uzaklaştırılır. Kosa civarında bir bölgeye yerleşir. Yerleştikleri bölgede çıkan şiddetli bir fırtınada yerleşim yerleri tahrip olur ve ailesi ölür. Bu kedere dayanamayan Şango, kendisini bir ağaca asar.

Şango’nun bu kaderi düşmanları arasında alay konusu olur. Şango’yu izeyenler ve Şango’nun dostları, Şango öldükten sonra ona tapınmaya başlar. Kendilerine saygısızlık edenleri cezalandırması için Şango’ya dua ederler. Şango’nun düşmanlanarının birkaç zaman sonra evleri yanmaya başlar. Bu olaylardan sonra Şango tanrılaştırılır. Onuruna da bir tapınak inşa edilir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kaynak: 

• https://ozhanozturk.com/2018/05/06/sango-shango-afrika-mitolojisi/
• https://tr.pinterest.com/orixatradition/artist-orixa-image/