Slav mitolojisinde ve Rus folklorunda evcil hayvanların koruyucusu olan Veles/ Volos, yeraltı tanrısı ve sığır tanrısıdır. Gök gürültüsü tanrısı Perun’un da düşmanıdır.

Veles, şiir ve bilgelik, suların efendisi (okyanuslar, denizler, gemiler ve girdaplar) ile ilişkilidir. Sığırların hem avcısı hem de koruyucusudur. (Bu nasıl oluyor ben de çok anlam veremedim) Yeraltı dünyasının efendisi ve bir otlak olarak Hint-Avrupa cehennemi kavramının bir yansımasıdır.

Evcil atlar, inekler, keçiler ve koyunlara ek olarak Veles, kurtlar, sürüngenler ve kara kuşlarla (kuzgunlar ve kargalar) ilişkilendirilir.

Veles genellikle kel bir insan olarak tasvir edilir. Bazı tasvirlerde kafasında boğa boynuzları vardır. Veles ve Perun arasındaki yaradılış savaşında siyah yün bir yuvada veya Dünya Ağacının altındaki siyah bir yün üzerinde yatan bir yılan veya ejderha olarak tasvir edilir.

Perun ve Veles arasında gerçekleşen kozmik savaş devasa bir meşe ağacının altında gerçekleşir. Veles, Perun’un eşi yaz tanrıçası Mokosh’u kaçırır. Sonrasında Perun ve Veles Hayat Ağacının altında evren için savaşır. Savaşı Perun kazanır ve dünyanın suları serbest bırakılır.

Veles bir çoban/ sihirbazla bir anlaşma yapar. Bu anlaşmanın sonucu olarak yeraltı dünyasını ile insan dünyası arasındaki sınır oluşturulur. Bu sınırın oluşturulması karşısında çoban en iyi ineğini Veles’e kurban etme ve pek çok yasağı tutma sözünü verir.

Veles’in kendi tarafından sürülen bir karık veya çoban tarafından kötü güçlerin geçemeyeceği bir bıçakla oyulmuş yolla yeraltı dünyası ve insan dünyası ayrılır.