İskandinav mitolojisinde elf olan Huldra’lar, ormanda, bataklıkta ve tepede yaşarlar. Huldra isminin kökeni ‘hulder’ kelimesine dayanır. Hulder, ormanın ruhu, gizli saklı olan anlamına gelir. Huldra ormanın hanımı (hükümdarı), orman kadını, ruhu diye adlandırılır.

Huldra’nın sahip olduğu kuyruk, Norveç‘te inek kuyruğu, İsveç‘te ise tilki kuyruğu olarak anlatılır. Huldra’lar şaşırtıcı derecede güzel ve genç kadınlar olarak tasvir edilir. Fakat dalların, ölü yaprakların, hatta kurtçukların ve solucanların yaşayabileceği ağaç gövdesi gibi oyuk sırtları vardır.

Erkeklerine Huldrekall (Hulder man), Huldu denilir. Çoğunlukla görünüşlerinin iğrenç olduğu ve çok uzun burunları olduğu söylenir. Erkeklerin danslarıyla baştan çıkardıkları ve büyüledikleri söylenir. Bu dans ile erkekler zamanla duygularını kaybeder duramazlar ve ölümle dans ederler.

Huldra ve Huldrekall gençleri, bir köle veya sevgilileri olarak tutulabilecekleri mağaralara veya yeraltı evlerine geri götürmek için güzel görünümlerini ve baştan çıkarıcı cazibelerini kullanırlar. Bazen insanlar serbest bırakılır, ancak başları geri dönmeleri için lanetlenir.

İnsanların onu sevmeyeceğini düşündüğü için ona aşık olanlara evlenene kadar kuyruğunu ve sırtını göstermez. Evlendikten sonra eğer ona aşık olan kişi kuyruğunu ve sırtını gördükten sonra ona kötü davranırsa Huldra çirkinleşir; iyi davranmaya devam ederse de çok mutlu bir hayatı olur.