İskandinav mitolojisinde kader ve bereket tanrıçaları olan Disir, tanrılaştırılmış kadın atalar olarak da bilinir.

Eski Nors dilinde ‘dis’ kadın anlamına gelir. Disir de bunun çoğul anlamındadır. Germen dilindeki karşılığı da İdisi’dir.

Disir, İskandinav kabilelerinin koruyucu ruhları olarak kabul edilir. Disir onuruna ‘Disablot’ (Disir’e kurban) adındaki ayinler düzenlenir. Viga-Glums saga’ya göre disablot kış başlangıcında; Hervarar saga’ya göre ise Alfheim kralının kızının ağustos ayında Thor’un kendisini kaçıranlardan kurtarmasından hemen sonra ‘Högr’ adı verilen sunakta bu ayini düzenlediği kayıtlıdır.

Batı Germenlerinde Disir, kader ve bereket tanrıçaları olmalarının aynında savaş tanrıçaları olarak da inanılır. Edda’da Valkürler ve Nornlar da disir olarak kabul edilir. Hatta bereket tanrıçası Frejya’nın isimlerinden birisi de Vanadis’tir (Disir tanrıçası).

Disir, dişi ölü ataların ruhları olarak tasvir edilir. Ayrıca Odin’in yardımcıları olan Valkürler, eski bir İskandinav şiirinde “Odin’in Dis’i” olarak adlandırılır.

Efsanelerde farklı rollerde karşımıza çıkan Disir, savaş zamanlarında ve normal zamanlarda koruyucu olarak tasvir edilir.