Yunan mitolojisinde Tanrı Dionysos-Bakkhos'un dinsel törenlerini kutlayan kadınlar alayına Bakkhalar adı verilir. Çıplak bedenlerini nebris denilen benekli ceylan postlarıyla örter, başlarını sarmaşık çelenkleriyle süslerler.

Ellerinde, ucunda bir çam kozalağı bulunan (thyrsos) sarmaşık ve asma yaprakları sarılı değnekler ve Olympos'dan Prometheus'un insanlara ateşi taşıdığı narthex kamışıyla tanrının peşinden koşarlar, geceleri dağda, bayırda, ormanlarda kendilerinden geçerek tanrıya karışırlar. Geceleri ormanların karanlık köşelerinde, dağlarda koşarak kendilerinden geçerler, bu sırada doğayla birleşip üstün bir güç haline gelerek önlerine çıkan vahşi hayvanları parçalarlar.

Dionysos dinini benimsemiş bu kadınlara olgun ermişlik anlarında Thyao (thyo, vecit halinde olmak), çılgınca kendilerinden geçtikleri zamanda Mainas (mainomai, çıldırmak, taşkın bir coşkuya kapılmak) denir. Tapınakları yoktur, yumuşak serin çimenlerde yatar, açık havada gökyüzüne doğru tapınırlar. Sonra Dionysos'un verdiği otları, böğürtlenleri yer, yaban keçisinin sütünü içer, kanlı avlara çıkarlar.