Türk ve Altay mitolojisinde yıldırım tanrısı olan Çakay Han, Çakkay veya Şakkay olarak da bilinir. Yıldırımlar onun yayına koyup attığı oklardır. Çakay Han’ın attığı yıldırım düşen ağaçtan bir parça alınıp saklanırsa eve kötü ruhların girmesinin engellediğine inanılır.

Adından da anlaşıldığı üzere Çakay Han şimşekler ve yıldırımlar çaktırır. Yerdeki kötü ruhları izler ve onların saklandığı ağaçların üzerine ateşini gönderir. Yıldırımın düştüğü yer artık Çakay Han’a aittir ve orayı kimse mülk edinemez.

Moğollar şimşek ve yıldırımdan korkarlar. Moğol tarihinde yıldırım ve kapalı gökyüzü nedeniyle yarım kalan veya kaybedilen savaşlar olduğu söylenir. (Tam olarak savaş meydanında bendir bu. Ben de çok korkarım hala…)

Türkler şimşek ve yıldırımdan sevinç duyarlar. Yıldırım düşünce at sürüp göğe ok atarak sevinçlerini gösterirler.

Yıldırım baharda Yenigün’ün (Yeni yılın) habercisi demektir. Çünkü̈ yıldırım da tanrının okudur. Tanrının oklarını kabul ettiğini bildirmek gerekir. Ayrıca yıldırımın düştüğü yere tapınak yapılır.