Kelt mitolojisinde güneş tanrısı olan Belenus, ekinlerin büyümesinden sorumludur. Belenos, Belinus, Bel, Beli Mawr olarak da bilinir. Adı Keltçe parıldayan anlamındadır.

 

Belenus, efsaneye göre Ana’nın oğlu, Don’un kocası, Caswallacon, Llevelys, Lludd ve Nynnyan’ın babasıdır. Bir başkas efsaneye göre ateş tanrıçası Belisama’nın eşidir ve koç başlı olarak tasvir edilir. Bir teoriye göre ise onuruna insan kurban edilen Kelt ölüler tanrısı Bile’nin varyantlarından birisidir.

Monmouth Geoffrey’in Britanya Kralları Tarihi (History of the Kings of Britain) adlı eserinde adı geçen efsanevi kral Belinus’un ve yine Britanya kralı Cunobelinus’un ‘Belinos’un Tazısı’ anlamına gelen adı, güneş tanrısından alınmıştır. Vindonnus’un Belenus için kullanılan bir lakap olduğu ve Burgonya’da Châtillon-sur-Seine yakınlarındaki Essarios’taki Apollo Vindonnus tapınağıyla ilişkili olduğu sanılmaktadır.

Belenus onuruna her yıl 1 Mayıs’ta Beltane/Beltine adıyla bir ateş festivali düzenlenmektedir. Keltler bu festivalde sığır sürüleri yaz için otlaklara gönderilmeden önce ateşte arındırılmaktadırlar.

Belenus aynı zamanda 3. yüzyılda Veneto bölgesinde yer alan Roma kenti Aquileia’nın koruyucu tanrısı kabul edilmektedir.