Uçan Kafa olarak bilinen Konearaunehneh, doymak bilmeyen bir açlıkla lanetlenmiş yırtıcı bir ruhtur. Konearaunehneh, uzun siyah saçlı, büyük ağızlı, keskin dişli bir uçan büyük insan kafası olarak tasvir edilir.

New York’un Hudson Nehri yakınlarındaki yerlilerine ait bir köyde bir zamanlar hayvanları ve bitkileri öldüren ve çok uzun süren şiddetli bir kış yaşanır. Bu yüzden köyde kıtlık başlar. Kıtlık ve açlık yüzünden insanlar ölmeye başlar. Bunun üzerine köyün gençleri göç etmeye başlarken, yaşlılar memleketlerini terk etmezler. Hatta yaşlılar köylerini terk etmektense ölmenin daha iyi olacağını söylerler.

Göç etmeyi düşünen gençler yaşlıların bu tutumuna çok sinirlenir. Gece yarısı herkes uyurken yaşlıların hepsini bir çadırda toplayıp kafalarını keserek öldürürler. Kestikleri kafaları nehre atarlar ve bedenlerini de Yaşamın Efendisine sunarlar.

Göç etmek için hiçbir engelin kalmadığını düşünen gençler, kabileyi toplayarak yola koyulurlar. Yolda karşılarına korkunç uçan kafa Konearaunehneh çıkar. Büyük ağzı ve sivri dişleriyle Konearaunehneh, onları öldürmeye başlar. Henüz ölmemiş olanlar bu durumun yaşlıların ve atalarının laneti olduğunu anlar.

Konearaunehneh’in öfkesi bu kabile ile geçmez. Komşu kabilelere de saldırır. Kabileler bu durumdan kurtulmak için dualar eder, kurbanlar verir ama nafile. Her ne yaptılarsa Konearaunehneh’ten kurtulamazlar.

Uçan Kafa Konearaunehneh, bir gece kendisine kurban ararken içinde kadın olan bir kulübenin kapısına gelir. Kadın büyük bir ateşin önünde, ateşte meşe palamutlarını kavurur. Piştikçe de alıp yer. Uçan Kafa kadının meşe palamudu değil de ateş yediğini zanneder. Bu yüzden insanların ateş yiyebilecek kadar güçlü olduğunu düşünür. Bu güçten korkar ve hızlıca uzaklaşır.

Gidiş o gidiş! Bir daha da Konearaunehneh’i gören olmaz.