Hardal, antikçağda o denli önemseniyordu ki onu sağlık tanrısı Asklepius’un keşfettiğine inanılırdı. Dioscurides’ten Plinius’a yazarlar, hardalın hem mutfakta hem de türlü amaçla tıbbi reçetelerde yer bulduğunu aktarmışlardır.
Çok kolay çimlenen hardal tohumlarının sonbahar ekinoksunda ekilmesi salık verilirdi.
Hristiyanlıkta hardal bitkisi sembolik bir değer taşımaktadır. İncil’de İsa çevresindekilere tanrının egemenliğini anlatırken hardal tohumlarını örnek gösterir. Tanrının egemenliğini hardala benzetilir. Hardalın toprağa ekilen en küçük tohum olmasına rağmen kısa süre içinde filizlenip budaklandığından ve tüm ekinlerin boyunu aştığından bahseder.
İsa, başlangıçta çok küçük olan hardal tohumlarının topraktan boy veren dallarının kuşlar için en elverişli yuva olduğunu hatırlatır. Bu sebeple başlangıçta küçük olan bir şey küçümsenmemelidir. Küçücük hardal tohumu toprağa ekildiğinde canlılara yaşam kaynağı olur.
Yorumlar
yazılar iki yana yaslı olsa aslında :(
Yemeklere lezzet de katıyor
Mitolojik kısmı da kendisi kadar ilginç
Yorum yazmak için lütfen giriş yapınız