Göbek deliği en ruhani esinleri almasıda olası. Eski Yunanlılar Omphalos derken dünyanın merkezini kastediyorlardı. Baş ve cinsel organın arasında yer aldığı için, aynı zamanda bedenin de merkeziydi. Dünyanın merkezi, bu yüzden göbek çukuruyla simgeleniyordu. Eski Yunanlılar'a göre bu merkez, Zeus'un zıt yönlere iki kartal uçurduğu, Apollon'un efsanevi yılan Piton'u öldürdüğü Delphoi'de bulunuyordu. Her halk kendi bağlamlarını kurdu, çağrışımlarını buldu, yan anlamlarını uydurdu. Romanlar için "umbelicus orbis"ti (dünyanın göbeği) ve doğal olarak Roma forumundaydı. Hezekyel Peygamber'e göre, dünyanın merkezi Kudüs'tü. Hintliler için tanrı Vişnu'nun göbeğinden evrensel yaratıcı Brahman'ı taşıyan nilüfer çiçeği doğmuştu. Göğün bile göbeği var. Kuzey halklarına göre bu, gökte sabit duran Kutup Yıldızı.

Yine de göbek çukuru insana özgü bir oluşum değil. Bütün plasentan memelilerin (dölyatağında gelişen canlıların) geçirdikleri cenin yaşamının bir yadigârı. Elbette şekli memeliden memeliye değişiyor. Köpek ya da kedilerin sarmal kıllarla örtülü izleri var. Göbek çukurları yok. Yalnızca o bölgedeki derinin rengi açık. Maymunların ise, insanınkine benzeyen göbek çukurları var. Dişi kedi ya da köpek, göbek kordonunu çiğneyip, plasentayı yiyerek yavruyu temizliyor. Sığırgillerde kordon bir noktadan kopuyor. Göbekte kalan parça da sonradan düşüyor.

Göbek karnın göreli zayıf bir bölgesi. Altında kas yok. Lifli bir doku tarafından kas kuşaklarından ayrılıyor. Eğer bu lifler çözülürse, yara anormal olarak genişliyor; bağırsağın bir parçası dışarıya çıkıyor ve fıtığa yol açıyor. Karın bölgesi basıncının fazla olduğu şişmanlarda daha sık görülüyor.