Orta Çağ Avrupa’sında yaşayan bilim adamları mısır hakkında sadece İncil’de yazdığı kadarı ve Herodot ile Diadorus’un Siculus gibi eski coğrafyacılarının yazılarında anlatılanlara biliyorlardı. Yine de mumyalar ve harikulade hazineleriyle ilgili söylenceler oldukça yaygındı. 16. yüzyıla gelindiğinde, Avrupalılar mısır mumyalarıyla, tarihleri için değil ilaç olarak kullanılabilecek olmaları nedeniyle daha da çok ilgilenmişlerdi. En az MS 1000 yılından beri insanlar mumyaları yemiş yakmış ezip toz haline getirmişlerdir.

12.yüzyılda evlerine geri dönen haçlılar bu ezilmiş mum ya parçalarının iyileştirici güçleri ile ilgili haberler getirmişlerdi. Hastalıklara bir çare bulmanın ümitsizliği içindeki insanlar aslında yamyam olmaya başladıklarını unutmuşlardı.

Mumya kaçakçılığı yaygınlaşmaya başladı. John Sanderson adında bir tüccar 1580’lerde İngiliz parasına satmak için 270 kilo mum yalanmış et getirmişti. Mısır mumyaları o kadar talep vardı ki 1549 da Mısır’a özel bir sefer düzenlemişti. İtalya’dan gelen bir grup doktorla güçlerini birleştiren rahip mumya bulmak için Sakkara dolaylarındaki birkaç mezara girer. Catherine’in kayınpederi Fransa kralı I. Francis de avlanırken yaralanması olasılığına karşı bir kese içinde toz haline getirilmiş mumya tozu taşırdı.

Mumya sözcüğü, Francis Bacon’un yazıları da dahil o dönemin birçok tıp metninde de yer alır. ayrıca Shakespeare'in Macbeth adlı eserindeki cadıların yaptıkları karışımda kullandıkları malzemelerden biridir. Kral II. Charles, mumyalardan dökülen tozları toplar, eski firavunların gücünün kendisine geçeceğini düşündüğünden tenine sürerdi.

1694’te Fransız eczacı Pierre Pomet iyi kalite mumya tozu satın almakla ilgili bir tavsiyede bulunmuştur:

“Kemikleri ya da tozu olmayan, katran ya da reçineden başka yanmış bir şeyin hoş kokusuna sahip olan siyah bir mumya almaya çalışın.”

17, yüzyılda Avrupalı tüccarlar mumya ticaretini giderek büyüyen bir sektör haline getirdiler. Gerçek mumya bulamadıklarında kısa süre önce idam edilmiş suçlulardan, hastalıklardan ölenlerden mumya yapmaya başlayan Arap iş adamlarından sahte mumyalar alıyorlardı. Sahte mumya yapanlar, bedenleri zift ile doldurur, kumaşla sarar, kurumaları için güneşte bırakırlardı. Gerçek mumyaları andıracak şekilde kurduklarında da satıcılar, bu buruş buruş bedenleri inanan avrupalılara satarlardı.

İLGİNÇ BİR NOT

Mumyalar genellikle toz halinde kullanılırdı. Ancak mumyalanmış bedenler aynı zamanda lezzetli bir içecek yapmak için de kaynatılırdı.

MUCİZE İLAÇ

MS 980’de doğan hekim, filozof ve bilim adamı İbni Sina, modern tıbbın babası olarak görülür. O bile aşağıdaki yakınmalar için ilaç olarak ezilmiş mumya tozunu tavsiye etmiştir:

• Kemik kırıkları
• Öksürük
• Mide rahatsızlıkları
• Zehirlenme
• Karaciğer sorunları
• Sarhoşluk
• Yükseklik korkusu

Mumyalı yemek ve içecek tarifi gelsin mi peki?

Bir tutam şeker, bir kaşık bal, bir tutam mumya tozu… Öğğğk!

 

 

Kaynak: Jim Pipe- Eski Mısır, Mumyalar, Sihir ve Efsaneleri