Nun’un sularının dışında önce kendisini sonrasında dünya ve diğer tanrıları yaratan Atum, güneş tanrısıdır. Atem ve Tem isimleriyle de bilinir.

 

Efsaneye göre başlangıçta, başlangıç okyanusu Nun’da bir yılanın içindedir. Atum, tanrı Şu ve tanrıça Tefnut’u yaratır. Yeryüzü ve gökyüzü oluşurken Şu ve Tefnut, Nun’da kaybolur. Atum’a döndüklerinde sevinçten ağlarlar. Bu gözyaşlarından da insanlar doğar.

Atum, Amon, Khnum ve Ptah, eski Mısır’ın en önemli tanrılarıdır. Hatta Atum, en önemli tanrı olarak kabul edilir. Heliopolis kentinin teologlarına göre ‘eksiksiz olan’ anlamındadır.

Atum başlangıçta Heliopolis’in yerel tanrısıyken zamanla önemi artar ve tüm Mısır’a yayılır.

Akşam güneşi ile özdeşleştirilen Atum, Tum, Temu, Atem ve Atmu olarak da bilinir. Geç dönem Mısır sanatında Atum’un dişil bir karşılığı yaratılır. İsmi de Temt veya Temit’tir.

Mısır sanatında Aşağı ve Yukarı Mısır’ın taçlarını giyen, ellerinde hayat sembolü ankh ve kraliyet asası taşıyan firavun olarak tasvir edilir.