Üzerlik otu, Anadolu’da nazar ve kötülüklere karşı koruyuculuğuna inanılan bir bitkidir. Bu yüzden nazar otu adıyla da anılır. Ateşin üzerine konulan üzerlik otlarından çıkan dumanın, kötülükleri ve hastalıkları kovacağına inanılır. Ayrıca halüsinojen özelliğinden dolayı esrime amacıyla da yararlanılır.

Farsça İsfend olarak bilinen üzerliğin siyah tohumları, göz yaralarına buhur olarak uygulanır ve bu ot halk arasında göz ilacı olarak kullanılır. Küçük bir çocuğu ilk kez görenler çocuğa nazar değmemesi için elbiselerinden bir iplik çıkararak bunu isfend dumanında islerler.

Halk arasında Hz. Ali’nin atını bu otla beslediğine dair bir inanış da bulunmaktadır.

Üzerlik otu yakma dışında kimi yörelerde kolye olarak da taşınabilir ya da iplere dizilip evlerin duvarlarına asılır.